Ja het is weer de tijd van het jaar om terug te kijken. Ondanks dat we hier de wekelijkse terugblikken al heel lang hebben laten vallen. Geen tijd meer, geen nieuws te melden…. is het wel leuk om terug te kijken op 2020. Het was op zijn zachtst gezegd een bijzonder jaar.
2020
Ik weet nog heel goed dat ik om 0:00 uur tegen R zei, ik ben benieuwd wat voor gekke dingen 2020 ons nu weer gaat brengen. En laten we voorop stellen dat mijn voorgevoel hier wel heel juist was. Dat 2020 zo zou verlopen dat had ik nooit van tevoren kunnen voorspellen. Het was een jaar met diepe dalen en gekke hoogtepunten. Een jaar om nooit te vergeten. Maar of dat allemaal zo positief was, dat is een ander verhaal.
Postcodeloterij show
Het begon al direct goed in Januari. We hadden al wel van Covid-19 gehoord, maar maatregelen, die kenden we nog niet. Zo stonden we dus begin januari met een groot deel van het dorp samengepakt op een plein te kijken naar optredens van Nielson en Ruth Jacot, omdat we winnaars waren geworden in de Postcodekanjer van 2020.
Een hele belevenis om dit een keer mee te mogen maken. De postcodeloterij kanjer, dat die truck je woonplaats komt binnenrijden, dat is wel heel bijzonder. Dat maakt je echt nooit meer mee. En als nu naar de beelden en foto’s kijken, dan lijkt het uit een andere wereld te komen.
Covid-19
En toen bleek dat dit virus zich rap verspreidde over de hele wereld. Het bleek ook nog eens ontzettend besmettelijk. En slechts kort na de feestelijke start van dit jaar kwamen we met zijn alle thuis te zitten in een intelligente lockdown. Om te zorgen dat de zorg wordt ontlast en we geen moeilijke keuzes hoeven te maken over wie er wel en niet behandeld kan worden. Of de gruwelijke taferelen van overvolle ic’s te voorkomen zoals in Italië het geval was.
Dat betekende ook thuisonderwijs. Zelf werken, maar ook je kind helpen met werk en de techniek om online contact te hebben met de juf of meester. Met wisselend resultaat en veel frustratie met name van T tot gevolg. Maar desondanks is hij met sprongen vooruit gegaan en heeft hij gelukkig geen achterstand opgelopen. Dat dit ook anders kan, dat blijkt wel in het onderwijs.
Een betere periode
Toen kwam het voorjaar en de zomer. Een virus technisch beter seizoen. Maar toch was het natuurlijk niet weg. Onze vakantie hadden we al geannuleerd, maar we besloten last minute toch weg te gaan. Met de auto naar Spanje, naar Santa Susanna/Malgrat de Mar. We verbleven in het ons bekende Tahiti Playa hotel in een appartement. Een stille boulevard, mondkapjes op, het was anders dan we gewend waren. Maar het was doordat het zo rustig was, en we de spanning ervaarden van het sluiten van grenzen, toch een hele fijne vakantie.
PrinceS
En laten we PrinceS niet vergeten. Het arme die was ernstig gewond geraakt aan zijn poot en moest in het weekend, in de nacht een operatie ondergaan. Heftig, en daarna nog een aantal bezoekjes aan de dierenarts ter controle, maar behalve een klein litteken, zie je er nu gelukkig niets meer van en heeft hij ook geen last meer van zijn poot.
Toch trots op onze kat met piratenpoot.
Veranderingen
Na de fijne zomer mocht iedereen gelukkig ook weer gewoon naar school. En dat bracht hier ook gelijk verandering met zich mee. Er deed zich een kans voor om voor 2 dagen een wat langere invalklus te doen op een school hier om de hoek. Ik was daar al 1 dag geweest en zag wat er nodig was. Het was hard werken, maar met een geweldig resultaat. En dat heb ik natuurlijk niet alleen gedaan, want de andere drie dagen worden natuurlijk door iemand anders bemenst. En ondanks dat ik altijd riep dat ik eigenlijk geen lange invalklussen wilde doen, oké met uitzondering van een paar scholen, wil ik deze gewoon afmaken. En is deze klus langer dan de anderen. En kan ik deze school zeker toevoegen aan mijn lijstje van scholen waar ik langere invalklussen zeker wil doen.
En dan mag ik nu aan het begin van volgend jaar ook nog eens met deze groep met online onderwijs aan de gang. Nu is dat wat het is, het is niet anders. En ook daar gaan we voor hen het beste van maken.
Bloggen
Dat verklaart wel dat er hier minder blogs online zijn gekomen. Zeker in de eerste periode was ik moe. Veranderingen, wennen aan de klas, de school, en dan ook nog ander werk ernaast lieten weinig ruimte over om te bloggen. En nu zo aan het einde van het jaar wat vermoeidheid. Ik ben al nooit goed met donkere dagen. Ik houd van lange lichte avonden. Minder blogs dus. Dus ook minder groei dan ik in het begin van het jaar wilde bereiken. Toch kijk ik hier ook niet ontevreden terug. Minder groei is niet geen groei. Hoewel sommige maanden echt wel tegenvielen.
En voor de vaste lezers, via Facebook, komen er meer artikelen uit het archief online. De tijd om te schrijven komt wel weer. De focus lag even ergens anders.
Terugkijkend
Terugkijkend was het dus een roerig jaar met veel hoogtepunten, successen, maar ook wel moeilijke momenten. Zijn we hier behoorlijk Corona moe. Maar beseffen we ons wel dat we nog door moeten. En in hoeverre wordt het oude normaal weer normaal? Er is nog zoveel dat we niet weten, en niet kunnen voorspellen.
Laten we 1 dingen hopen met zijn allen. Dat we iedereen die zwaar getroffen is door dit Virus, of door de maatregelen een goed uitzicht kunnen bieden op 2021. En dat we de mensen om ons heen die het moeilijk hebben, doordat inkomsten wegvallen, werk wegvalt, dat we hen kunnen steunen met elkaar.
Met deze woorden sluiten we graag 2020 af. En laten we 2021 beginnen!
Hoe kijk jij terug op 2020?
