Ze gelooft niet meer

In 2014 dacht ik, dit zal de laatste keer zijn dat ze nog gelooft. Immers ze zat in groep 4. En ik herinner me het zelf ook nog goed. Ik zat ook in groep 4 en was net zo oud als zij, toen ik dat grote geheim van Sinterklaas ontdekte.

Anno 1984

Het was de dag na het Sinterklaasfeest van het werk van mijn vader. Van de meeste Sinterklaasfeesten op het werk weet ik niet zoveel meer. Te klein om me het goed te kunnen herinneren. Maar ik weet nog dat we altijd in de kantine zaten. Grote stoelen netjes op een rij en dan zat Sinterklaas op het podium. Natuurlijk werden er kinderen uit de zaal gehaald. Stiekem wilde ik dit altijd en ook eigenlijk niet. Veel te spannend. Maar als je mocht, dan was dat bijzonder. Zwarte Pieten, toen nog niet omstreden, buitelden door de zaal. En door 1 van die Zwarte Pieten ontdekte ik het. Hij/zij had een witte plek op de wang.

Navraag bij mijn moeder leverde langzaam het complete verhaal op. Ik was er wel even verdrietig van, maar met een jongere zus en broer mocht ik natuurlijk helpen om het geheim te bewaren. Ook superstoer.

Anno 2014

Terug naar 2014, 30 jaar na mijn eigen ontdekking van dit grote geheim. Geen enkele reactie. Onze dochter slaagde glansrijk voor de test. Zij geloofde nog in Sinterklaas.

We, papa en mama dus, spraken af haar op de hoogte te brengen. Immers volgens jaar zit ze in groep 5 en doen ze aan surprises op school en veel kinderen in de klas geloven niet meer dan. Of ze hebben het zelf ontdekt, of het is ze verteld. En ondanks dat ik het jammer vind, dat ze het geheim niet zelf mag ontdekken, willen we ook niet dat ze het van klasgenoten hoort. En al helemaal niet dat er iemand in de klas haar uitlacht omdat ze nog gelooft in Sinterklaas. Dus ook wij bezwijken wel voor die maatschappelijke druk om het haar te vertellen voor het Sinterklaasfeest in groep 5.

Ze gelooft nog steeds

Maar het jaar vorderde. En ik kwam er niet aan toe het gesprek met haar te voeren. Papa gaf wel allerlei hints. Maar ze wilde hem niet geloven. Zijn eigen schuld hoor, hij probeert de kinderen vaker in de maling te nemen, dus een klassiek gevalletje van Peter en de Wolf. Je weet wel dat sprookje waarin Peter steeds roept dat er een wolf is. En als er dan echt een wolf komt, niemand hem meer gelooft.

Zo brak de Sinterklaas periode 2015 aan. Wederom geen signaal dat ze niet meer geloofde. Maar twijfel bij mij, ze speelt het gewoon, anders denkt ze dat ze haar schoen niet meer mag zetten, of dat ze geen cadeaus krijgt. Maar nee hoor, ze slaagde wederom glansrijk voor de test. Of had ze ons toch in de maling genomen?

In elk geval hadden we een speciale Sinterklaas. De peuter die het voor het eerst allemaal goed doorhad en met volle teugen genoot van het Sinterklaasfeest (zo lang de beste man met zijn pieten maar niet binnenkwamen) en een grote dame die voor de laatste keer met volle teugen genoot van het Sinterklaasfeest.

Toch vertellen

Uiteindelijk was ik een keer alleen met haar thuis. Zonder een goede voorbereiding van mijn kant, vertelde ik het. En je raadt het al. Nee ze geloofde me niet. Samen kropen we achter YouTube. Het was in die tijd dat de Hoofdpiet, Erik van Muiswinkel aangaf er mee te stoppen. Dus een filmpje uit het Sinterklaasjournaal en een filmpje uit RTL Late Night en vergelijken. Nee, ze zag het niet. Een paar tutorials opgezocht over het schminken van Sinterklaas en Zwarte Piet en uiteindelijk, met veel pijn en moeite, gelooft ze het. En vieren wij dit jaar Sinterklaas met een peuter die gelooft en een dame die leuk kan helpen!

Hoe ontdekten jullie het geheim van Sinterklaas?