Woordenboek op de middelbare school

Mijn hoofd loopt over. Ik heb een beetje het zelfde gevoel als toen ik zwanger was van mijn eerste en je overal en nergens uitzetbriefjes kreeg. Van de verloskundige, van het kraambureau en zelfs in de gratis baby-dozen. En op die uitzetlijsten stond van alles en nog wat. Maar om je heen riep iedereen dat je vooral de lijsten niet moest volgen want die had de navelklemmen nooit gebruikt, 5 hydrofiele luiers was echt te veel en waarom je toch washandjes moest hebben!? Datzelfde overweldigende gevoel heb ik nu ook. Op de boodschappenlijst van school staan bijvoorbeeld woordenboeken. Niet welke taal, gewoon alleen woordenboeken. Maar heb je die dan ook echt nodig of gaan die mooi stof staan verzamelen in mijn boekenkast?

Oproep op Facebook

Om tot een antwoord te komen deed ik een oproep op mijn privé account van Facebook. En de reacties liepen behoorlijk uiteen.

Het waren vooral moeders die mij antwoord gaven maar ook een docent en enkele leerlingen.

De meeste moeders riepen, niet nodig gehad, zonde van het geld. Een enkeling daar gelaten die zei, ze zijn wel 1 keer gebruikt. Het gaat hier bijna altijd over moeders waarbij de leerling in het eerste jaar zit.

Ook reageerden er mensen die zich nog wisten te herinneren dat ze zelf de boeken ooit moesten hebben en nooit gebruikt hadden.

De docent was zo slim om te zeggen dat de boeken in de eerste jaren misschien niet veel worden gebruikt maar dat bij examens en tentamens de andere middelen zoals computers echt nog verboden zijn. Woordenboeken zijn dan vaak wel toegestaan. Het is dan dus ook wel noodzakelijk dat de kinderen leren hoe je een woordenboek moet gebruiken. Daarnaast kan het fijn zijn om tijdens het werken een woordenboek naast je te hebben liggen zodat je niet alles op een computer hoeft te doen, met de daarbij behorende afleidingen.

De leerlingen hadden ook verschillende verhalen. Op sommige scholen waren de boeken nog nooit gebruikt. Twee meisjes die nu op A haar school zitten zeiden dat de boeken wel gebruikt worden, bijvoorbeeld bij toetsen. Maar, zei een van hen, de woordenboeken kan je vaak dan ook van de docent lenen en dan heb je dus niet perse een eigen woordenboek nodig.

Conclusie

Hieruit heb ik dus maar de conclusie getrokken dat de woordenboeken misschien niet veel gebruikt zullen worden maar dat ze toch niet achterwege gelaten kunnen worden. De talen die nodig zijn zijn in elk geval Engels, Frans en Duits (voor het tweede jaar). Ik ben echter wel van plan om beide kinderen met deze woordenboeken te laten doen.

Over de kwaliteit van de woordenboeken was men het wel eens. De woordenboeken van de Action voldoen prima!