Oorbellen

Al jaren keek ze uit naar de dag dat ze 8 werd. Al vanaf groep 1 wilde ze het heel graag. Na een paar keer vragen en het onderwerp steeds weer op tafel leggen, sloot ze met haar vader de deal. Als je 8 bent. Dan mag het. Discussie gesloten! Het onderwerp kwam nog wel langs, maar altijd als: Als ik straks 8 ben!

Oorbellen

En toen was ze 8! Op het verlanglijstje voor haar verjaardag prijkte, naast de spacescooter en wat andere zaken, in grote letters haar 4 jaar lang gekoesterde wens. Oorbellen!

Helaas voor haar renden we niet gelijk maar de juwelier, maar omdat ze eerst op kamp ging werd het nog even uitgesteld. Mama had toch even een soort van smetvrees met zwembaden en kamp in de zomervakantie.

Discussie

Oorbellen, het is een onderwerp waar ouders ook weer spannende discussies over kunnen voeren. Wanneer geef je een kind (met name meisjes) oorbellen? Met name de leeftijd (lees of je een baby al oorbellen geeft) is een discussie die niet onder doet voor de fles/borst discussie.
Wij kozen er bewust voor om de keuze bij A zelf neer te leggen. Het zijn haar oren en wij kunnen niet voor haar beslissen of zij oorbellen wil dragen. Daarom sloot zij met haar vader de deal dit te mogen als zij het nog steeds wilde op 8 jarige leeftijd. En natuurlijk spraken wij er regelmatig met haar over. Voor papa was het ook nog ver weg. Dochterlief was 4 en dan lijkt 8 jaar nog heel ver weg. Maar elke dag kwam de dag een beetje dichterbij.

Trots

Eindelijk was het dan zover. Super zenuwachtig gingen we naar de plaatselijke juwelier. Eerst de keuze van de oorbelletjes. Voor papa en mama konden meekijken wat er tegenwoordig te koop is, was de keuze al gemaakt. Zelf gaf ze achteraf aan, dat die ene miliseconde van kiezen nog het langst duurde van alles. Want welke moest ze nu kiezen? Die kleine gouden knopjes, net als mama heeft? Of toch….

In werkelijke tijd gemeten duurde het aftekenen nog het langst. Heel belangrijk dat de oorbellen in beide oren op dezelfde plek komen te zitten natuurlijk. Want als er dan eenmaal gaatjes inzitten kun je niet meer terug. Dan is het klaar, en loop je voor altijd met scheve oorbellen. Na een check van papa en mama werden de oren dan uiteindelijk goed gekeurd. O en mama checkte vast even of er nog wel plek was voor een mogelijk 2e gaatje. Mama heeft dat ook en tegen de tijd dat zij dat wil, is dat ook vast weer hip.

Dan het moment zelf. Zonder een kik te geven schiet het eerste oorbelletje op zijn plek. En ook het tweede oorbelletje zit snel in haar oor. Of het pijn deed? Het lijkt een beetje of er een nietje in je oor wordt geprikt. Ehh ja, wanneer heb je dat ervaren??? Alle lachers op haar hand hoor. Stoere meid!

Vol trots showt ze zichzelf in de spiegel de mooie glimmende roze bloemen die de komende weken haar oren zullen sieren. En ze kijkt nu al uit naar het moment dat er ook andere oorbellen gedragen mogen worden.

Wie weet waar ze leuke oorbellen voor meisjes verkopen?