Het was een beetje een vreemde week. Een week die ik voor een groot deel horizontaal meemaakte maar waarin er toch wel het een en ander gebeurde.
Donderdag lag ik plat op de bank. Mijn rugpijn was sinds woensdag zo heftig dat ik echt niet anders meer kon. Ik weet dat iedereen roept dat je moet bewegen maar als je bijna omvalt van de pijn is dat echt even geen optie meer. Plat op de rug dus en het plafond bestuderen! Gelukkig was manlief weer helemaal hersteld van de griep en kon hij dingen overnemen. Ondanks dat ik graag wilde, was niet veel haalbaar voor mij. Ik moest onder andere de verjaardag van mijn schoonzus laten schieten maar ook dit nam manlief voor zijn rekening.
Vrijdag vierde A haar feestje voor vrienden. Niet meer zoals op de basisschool maar ze wilde graag film kijken. 10 puberende kinderen, jongens en meisjes in huis geeft een hoop geluid. Heel af en toe vielen ze stil door de film maar dat gebeurde zelden. Ze wilde graag Jurassic Park 1 en 2 kijken. Sommige vonden het best een beetje spannend. Er gingen in elk geval erg veel mensen dood. Als laatste keken ze de film “Achtste groepers huilen niet!”. Een echte tranentrekker want alle doden in Jurassic Park kon de kinderen niet aan het huilen krijgen maar het meisje dat overlijdt in deze film deed een hoop zakdoeken verslijten.
Maar het feestje was een groot succes. Iedereen leek het erg naar de zin te hebben gehad en iedereen leek het goed met elkaar te kunnen vinden. En dat terwijl een deel van de kinderen van de basisschoolvrienden was, een deel van dansen en een ander deel van de middelbare school. Ik heb zelf overigens niet meer meegekregen van het feestgedruis dan het geluid. Ik lag namelijk nog steeds plat op mijn rug alleen was ik vanwege het feestje even van bank naar bed verplaatst. Manlief heeft het feestje keurig geregeld voor de kinderen en ze constant van voedsel voorzien. Alle snacks vonden gretig aftrek heb ik begrepen. Er bleef dan ook niet veel over.
(Vanwege privacy redenen plaats ik geen foto’s van het feestje)
Zaterdag ging het feestgedruis gewoon door. Omdat manlief eigenlijk dit weekeinde pas thuis zou zijn vierde wij haar verjaardag ook nog voor de familie. Inmiddels kon ik wel weer een beetje rondlopen, met heel veel pijnstillers weliswaar. Samen met de hulp van manlief en A zelf hebben we toch een leuke en lekkere taart kunnen maken. Foto’s hiervan volgen nog in een apart blog.
Zondag was een sportieve dag. Manlief ging met Q naar zijn laatste badmintonwedstrijd. Ze hoefde niet heel ver weg gelukkig. Helaas bleek de andere partij te sterk en verloren ze met een 6-2. Het was ook meteen de laatste wedstrijd van het seizoen. In april komen er nog clubkampioenschappen en dan is het weer even klaar. Er komt dus weer iets meer ruimte in de weekeindes en ik ben er niet heel treurig om. Alhoewel meer ruimte? A haar wedstrijdseizoen begint nu net. Ook zij had namelijk een wedstrijd op zondag en wel een danswedstrijd.
Ze deden het hartstikke goed en ze werden 6de van de 15. overigens op 0,01 punt verschil met nummer 7.
Maandag was ik wel weer een beetje op de been. Lopen en zitten gaat weer maar niet te lang achter elkaar. Manlief voelde zich niet zo lekker dus onze plekken op de bank wisselde af. Ook A lijkt wat ziek te worden. Ze heeft in elk geval veel last van een opgezette klier in de nek/hals die erg pijnlijk is. Met wat pijnstillers is het allemaal nog wel te doen, gelukkig. Q was voor de derde keer lessen volgen op de middelbare school en regende voor de tweede keer drijfnat. Nog twee keer na vandaag en hopelijk blijft hij dan een beetje droger.
Dinsdag hadden wij Q ineens thuis. Op school was er een studiedag en die was even langs ons heen gegaan. Het is dat hij het zelf zei anders hadden wij hem gewoon naar school gebracht. Gelukkig verliep de rest van de week wel gewoon zoals wij dachten. Ik knap steeds meer op van de rugpijn en kan steeds langer van alles doen. Hopelijk blijft de rugpijn voorlopig weer even weg.
En hoe is jullie week geweest?
