Op 2,5 uur rijden vanaf Rome ligt Pompeii. Een plaatsje dat enorm tot de verbeelding spreekt door het noodlot dan het heeft getroffen. De vulkaan de Vesuvius, waar het plaatsje aan de voet van lag, barstte uit en bedolf het plaatsje onder as. Omdat het plaatsje niet meer werd opgebouwd, doordat er 3 km land bij was gekomen lag het ineens niet meer aan het strand en omdat men erg bijgelovig was, is er veel bewaard gebleven.
Een unieke kijk in de geschiedenis
En nu geeft het plaatsje ons een unieke kijk in de Romeinse tijd. Een tijd waar de kinderen op de basisschool veel over leren maar die weinig tot de verbeelding spreekt. In Nederland is maar bar weinig bewaard gebleven uit die tijd omdat veel gebouwen hier op getrokken werden uit hout. De wegen en de delen die wel bewaard werden zijn nauwelijk te herkennen meer voor kinderen. Laat staan dat je er door heen kan lopen en je even een Romein kan voelen.
Omdat wij waarschijnlijk niet snel meer naar Italië terug zullen keren besloten we, toen we een week in Rome waren, van de gelegenheid gebruik te maken om ook Pompeii te bezoeken.
Een echte stad van meer dan 1200 inwoners
Het mooie van Pompeii is de grootsheid ervan. Niet alles is in perfecte staat, nou eigenlijk bijna niets, maar dat hoeft ook niet. Door de bordje bij de gebouwen is het je al snel duidelijk wat welk gebouw was en waar het voor diende. En je fantasie kan de rest doen.
Naast de vele gebouwen zijn er ook wat tentoonstellingen ingericht. Hele kleintjes in huizen, bijvoorbeeld potten en pannen op een fornuis, wat grotere met voedsel dat gevonden is maar nu allemaal verkoold is maar wel herkenbaar in vorm, of hele grote met vele amforen maar ook de afgietsels van menselijke overblijfselen en soms een dier. De mensen hebben we wel bekeken maar bij de hond heb ik de kinderen even afgeleid en gauw een andere kant laten zien.
De badhuizen zijn het best bewaard gebleven, waarschijnlijk omdat hun daken van steen waren en niet van hout zoals bij de meeste huizen. In plaats van behang was het gewoon om je huis te stuken en tekening aan te brengen op de wanden. Veel is inmiddels van de wanden afgevallen ten gevolge van de warmte en natuurlijk de ouderdom. Maar heel veel zit er ook nog op. Plaatjes raden en kijken kan je in veel van de grotere huizen dan ook leuk doen. Vissen, ganzen en soms ook hele vreemde wezens zoals fauns en saters kan je terug vinden. Niet alleen op de muren maar ook op de de vloeren en als beeldjes in tuinen. Natuurlijk kunnen we het theater en de arena niet vergeten.Als je door de huizen loopt is het zo makkelijk je voor te stellen hoe de oude Romeinen daar liepen, aten en winkelde.
Ik zie ze altijd helemaal voor mij, de Romeinse mensen. Wandelende over de stoep langs de gebouwen die nu niet meer zijn dan ruïnes. De oversteekstenen gebruikend om van de ene naar de andere kant van de diepe en vieze straat te komen. Eten in een van de vele barretjes die het plaatsje rijk is. Lekker wat vers water opvangen bij de put, net als Q, en dan bij de bakker een brood halen. En natuurlijk moeten we niet vergeten een offer te brengen naar de tempel van Apollo om vervolgens een duik te nemen in een van de vele badhuizen. Badkamers bestonden nog niet dus er waren behoorlijk wat badhuizen aanwezig in een stad, die overigens ook een sociale functie hadden. Als ik wat nodig had van een bepaalde handelsman dan moest ik er voor zorgen dat ik deze geheel per ongeluk tegen het lijf liep in het badhuis. Nu ben ik een vrouw dus die vlieger ging niet op, strikt gescheiden badplekken voor mannen en vrouwen, maar je begrijpt het idee er achter wel toch? Thuis eten doe ik niet. Ik ga naar een barretje en ik bestel vruchten, olijven en noten als lunch. Wat later op de dag ga ik naar de arena. Hij is vandaag niet open maar ik hoor de gladiatoren oefenen. Het geluid van de ratelende wielen en de zwaarden die elkaar raken………..
Gek op geschiedenis
Uit mijn bovenstaande relaas heb je vast al kunnen halen dat ik gek ben op geschiedenis. Ik hou er van om te vertellen over vroeger, mij voor te stellen hoe ze geleefd zouden hebben en dat over te brengen op de kinderen.
Omdat fantasie daarin een vereiste is, en dat niet voor iedereen even makkelijk is, hebben ze het in Pompeii makkelijk gemaakt voor je. Bij de Porta Marina is een tentoonstelling met een filmzaal. In de filmzaal draait een zich steeds herhalende film die laat zien hoe bepaalde stukken van de stad er toen uit hebben gezien. Voor mijn zoon een absolute aanrader. Hij heeft wat minder fantasie en kan de beelden goed gebruiken voor het invullen van de lege stukken. Een ander mooi hulpmiddel zijn lay-over boekjes die je op diverse plaatsen kan kopen. Door middel van een lay-over plaatje van het verleden en een foto van het heden kan je een aantal plaatsen in het heden en verleden vergelijken.
En zo gaat het verleden weer een beetje leven………
Aanrader
Wat mij betreft dus echt een aanrader om met kinderen te bezoeken. Ik denk wel dat het voor de kinderen pas leuk wordt als ze op school het een en ander over de Romeinen hebben geleerd, ongeveer groep 5 dus.
En leuk om te weten, kinderen zijn gratis!
