Volgens mij zijn de mogelijkheden met kerst eindeloos. Maar in de praktijk hoor ik vaak drie verschillende verhalen. Je hebt mensen die gourmetten elk jaar, er zijn mensen die maken elk jaar een verrassend kerstmenu en de derde groep, eet elk jaar hetzelfde kerstmenu. Ik en mijn gezin horen tot die laatste groep. Wij eten elk jaar met kerst hetzelfde. En dat eten we dan ook alleen met kerst.
Traditie
Eigenlijk is de traditie niet bij ons begonnen, maar al vroeger bij mij thuis. Al zo lang ik mij kan herinneren stond er met kerst hetzelfde op het menu. En we keken er elk jaar naar uit. Het was zo speciaal! Toen ik later niet altijd meer thuis at met kerst, maar kerst ging verdelen over de beide ouders, in de periode voor we gingen samenwonen, ontdekten we ook de andere kant. Bij R thuis, werd er gegourmet. En eerlijk gezegd vond ik dat ook meer dan prima. Een goede afwisseling, maar ergens miste ik toch wel een beetje de gerechten van thuis, op die andere kerstdag. Gewoontedier hoor hier ;)
Nadat we het huis uitgingen hebben we eigenlijk mijn kersttraditie meegenomen. In elk geval 1 kerstdag aten we dit menu. In de loop der jaren hebben we ook wel eens een pizza van New York Pizza gegeten op tweede kerstdag, ivm spelletjesavond met vrienden. En we hebben wel eens het menu aangepast aan een vegetarische gast, maar de basis van het kerstmenu bleef hetzelfde. Dus dit aten we gisteren, vanavond weer en dan echt pas weer volgend jaar……
Voorgerecht
Als voorgerecht staan er altijd escargots op het menu. De blikjes worden speciaal uit Frankrijk geïmporteerd, want hier in Nederland zijn ze lastig te vinden. Een lekkere kruidenboter erbij en dan de slakken uit hun huisje vissen.
Nu weet ik dat er veel mensen gruwelen van dit gerecht. Maar ik vermoed dat velen het nog niet hebben geproefd. Een slak is namelijk gewoon een stukje zacht vlees.
De kinderen eten het ook gewoon, zij weten niet beter, dan dat dit gewoon lekker is. Dus hopelijk nu even wat vooroordelen de wereld uit geholpen.
Nog een voorgerecht
Na de eerste gang, serveren we een soep. Vroeger was dit een vissoep bij ons thuis, maar die hebben we vervangen door een tuinkruiden soep met tomaat. De basis van deze soep is aardappel, bleekselderij, bosui, knoflook en tuinkruidenbouillon. Aangemaakt met creme fraiche en versierd met gehalveerde cherry tomaatjes en diverse verse kruiden zoals peterselie en bieslook.
Vanwege het uiterlijk van de soep wordt de soep hier ook wel kerstbomensoep genoemd.
Hoofdgerecht
Als hoofdgerecht eten we een boeuf Wellington. 
Dit is een rosbief, even aangebraden en daarna verder wat gegaard tot de gewenste kleur in bladerdeeg en pate. De kinderen kunnen de rosbief nog niet waarderen. Rundvlees krijgen ze nog niet goed weggekauwd, maar de pate en het bladerdeeg voldoen voor hen. Als bijgerechten serveren we diverse groente, aardappelkroketten en zelfgemaakte cranberries.
Nagerechten
Soms slaan we de nagerechten gewoon over. De kinderen zitten vol en zijn moe. Maar als we een nagerecht nemen, dan is het eigenlijk altijd een bolletje ijs met slagroom en een leuke wafel, rol of chocolaatje.
Is er dan nog iemand die trek heeft, zetten we nog wat fruit op tafel. Een drakenvrucht, lychees, of iets anders bijzonders dat je deze dagen veel in de supermarkten ziet liggen, maar de rest van het jaar niet.
En natuurlijk sluiten we het diner af met een kop koffie of thee met een kerstkransje en een likeurtje ernaast.
Voortzetting van de traditie
Wij hebben de traditie dus voortgezet, ik ben nu al nieuwsgierig of een van onze kinderen later deze traditie ook gaat voortzetten. A kijkt in elk geval nu wel elk jaar uit naar het kerstmenu. En ze vindt het net als ik vroeger bijzonder. Als ze later een andere keuze maken, is het natuurlijk ook meer dan prima.
De foto’s zijn niet al te best, met weinig licht toch moeten flitsen en snel genomen om het kerstdiner niet te verpesten met een mama die zonodig eerst een foto moest maken, maar ze geven een impressie van ons diner.
Wat eten jullie met kerst?
