Bijna 4 jaar. Bijna naar school. Dat betekent dat je de komende tijd veel artikelen tegen gaat komen die hier mee te maken hebben. Vandaag sluiten we de baby-peutertijd af op het consultatiebureau.
Vandaag waren we er voor het laatst. Na 9,5 jaar trok ik er vandaag voor het laatst de deur achter me dicht. Bye bye baby-peuter controles!
T is nu 3 jaar en 10 maanden dus we mochten voor de laatste keer acte de présence maken. A was helemaal blij, want we mochten in de vakantie. Kon ze na 4 jaar ook een keer mee.
Een onwillige peuter
We kwamen mooi op tijd, T was voorbereid en onwillig om te gaan, maar in het schoenen aan en jassen aan ritueel zat hij al in de auto voor hij door had dat het foute boel was.
Waarom hij zo onwillig is? Geen idee, bij hem hebben we het de afgelopen 4 jaren eigenlijk zeer goed getroffen met de arts en de verpleegkundigen. Jonge mensen, geen oude betweterige dames deze keer. Nooit gezeur. Maar hij wil niet. Vorig jaar heeft hij harder geschreeuwd dan alle baby’s bij elkaar, alleen voor het uitkleden en het wegen en meten. Daarna was het oké.
Om dit jaar deze ellende te voorkomen, heb ik hem aangekleed gelaten. Wegen en meten mocht zijn zus ook. Kon ik mooi de groeicurven van beiden bijwerken. Dus met zijn zus als goed voorbeeld, deed hij het, weliswaar gekleed, zonder geschreeuw. Ik zeg 1-0 voor mama. Eindelijk goede metingen!
De trucjes en ogentest
Daarna konden we door, naar de verpleegkundige. Verrassend genoeg ging het daar ook allemaal prima. We namen plaats en hij wilde lekker spelen. Niet bij mama op schoot. Bij het bekijken van de groeicurves, waar T keurig zijn eigen lijn volgt en het doornemen van de vragenlijsten speelt hij lekker door. Ja hij is zindelijk, nee ik geef nog steeds geen extra vitamine D, en nee hij heeft geen speen.
Daarna mag hij een brug bouwen en vormpjes op hun juiste plek stoppen. Kinderspel, hij bouwt eerst een mooie toren, veel leuker toch?
De Ogentest volgt’ wederom geslaagd, wel met mama’s hand voor de ogen, want deze man zet natuurlijk niet die piratenbril op.
En nog een prik
Als laatste volgt nog een prik. Oké die kost wat meer moeite. Zelf de pleister uitkiezen weigert hij. Maar gelukkig weet zijn zus wel wat hij mooi vindt. Even in de houdgreep en hoppa de prik is gegeven.
Daarna wil mama naar huis, en dat had snel gekund, hij hoefde immers niet meer aangekleed te worden, maar hij wilde graag nog even spelen. Het was er blijkbaar toch erg gezellig! Met de deur sluiten we ook de periode consultatiebureau af. Nog even en hij is echt een kleuter!
Toe aan school – Mama's met thee
op 08 Feb 2017