Moestuin update: een wonder

Ik geloof in wonderen. Alleen ze zijn heel erg zeldzaam. Ik denk dat dat logisch is, want anders zouden we het geen wonder meer. Wel is er een groot onderscheid in wonderen. Veel wonderen breng ik in verband met religie. Huilende Mariabeelden bijvoorbeeld. Maar dat is niet het wonder waar ik het over wil hebben.
Nee mijn wonder is een huis-tuin en keukenwonder. In dit geval een moestuinwonder.

Een wonder in de moestuin

Er is een wonder gebeurd in onze moestuin. Ja echt, ik vind het een wonder. Het is immers een gebeurtenis die ik helemaal niet meer had verwacht. En een wonder verwacht je toch ook niet? Immers, anders zou het volgens mijn definitie toch ook geen wonder zijn.

Ach ik dwaal af van de moestuin naar het wonder van de wonderen. Even terug dus naar het wonder in onze moestuin.

Zaaien

Half maart begonnen we met planten van de Ah moestuin. Niet alle plantjes, maar wel de paprika en de aubergines. Zoals je hier, hier en hier in de eerdere updates al kon lezen, gaat het met alle plantjes heel goed, behalve met de paprika en de aubergine dus.

Lege bakjes

Deze bakjes bleven leeg. Op wat viezige dreigende schimmel op de buitenkant na. De kartonnen bakjes zijn nu eenmaal gevoelig voor schimmel, maar door goed op te letten, bleef het bij kleine dreigende plekjes. Die kon ik makkelijk verwijderen.

Na de eerste ronde werd ook ronde 2 gezaaid. Ook hier kwamen de eerste plantjes al snel op. Ijverig als we zijn, bleven we ook goed de lege bakjes van de aubergine en de paprika verzorgen. Bakjes genoeg nog in de vensterbank. Dus ze bleven er netjes tussen staan, werden dagelijks gecontroleerd op nieuwe groene puntjes, of er ze dorstig waren, of dat er sporen van dreigende schimmel ontstond. De hoop op eigen gekweekte aubergines en paprika’s verdween steeds verder naar mate de andere plantjes lieten zien, dat ze veel sneller waren dan dat de mensen van AH hadden voorspeld.

Paprika en Aubergine

Al snel na het zaaien van de tweede ronde, komen ook daar de zaadjes op. De meeste plantjes verschijnen hier dus ook al voordat wij ze verwachten. We hopen namelijk niet dat ze eerder opkomen dan op het kaartje staat aangegeven, want het kan dan wel eens tegenvallen. Dat is ook de ervaring met de aubergine en paprika. En dan eindelijk als je het al lang niet meer verwacht, komt dan het eerste plantje op, een piepklein puntje van de aubergine, komt voorzichtig met zijn kopje boven de aarde uit. Ook in het andere potje verscheen kort daarna een heel klein stukje van het eerste paprikaplantje. Inmiddels zijn de plantjes niet meer alleen en zijn ze ook al iets groter gegroeid. Het was een goede oefening in geduld.

Een wonder! Want wat als ik die potjes al had weggegooid?