In de voetsporen van papa

Een paar dagen nog, dan is het vaderdag. En zoals ik vind dat het bij Moederdag vooral gaat om de aandacht en de liefde die er in een cadeau of knutsel is gestopt, zo vind ik dat dus ook voor vaderdag.

Omdat ik hier natuurlijk niet alles kan laten zien, je weet immer nooit of papa meeleest, ga ik dus ook niet alles verklappen. Wat A op school maakt en wat ik samen met T maak, houden we geheim. Ook kopen we een klein cadeau erbij. En ook dit houden we geheim. Maar geloof me, papa zal er blij mee zijn.

Geheim

Ondertussen werkten we in het diepste geheim ook nog aan een gezamenlijk cadeau. Iets om te laten zien hoe trots we zijn op papa. Hoe graag de kinderen papa nu nog nadoen en op een voetstuk plaatsen. Immers hij is de allerbeste en allerliefste papa ter wereld.
Er komt een tijd dat ze papa minder gaan waarderen, en hopelijk niet op alle gebieden in papa’s voetsporen zullen treden. Maar hun eigen keuzes gaan maken, maar wel met de normen en waarden die papa ze heeft meegegeven.

Materialen halen

Dus we gingen met zijn 3en winkelen. Resultaat: 3 flesjes verf en een canvas. Zwart voor de voetafdrukken, en de kinderen mochten hun eigen kleur kiezen voor het persoonlijke effect. Heerlijk stereotiep koos A roze en T blauw.

De canvas en de zwarte verf werden het huis weer uit gesmokkeld. Ze moesten mee naar oma. Waarom? We hadden namelijk schoenen nodig met profiel, in een grote maat. En de schoenen van papa zijn allemaal glad. En ook mama had geen goede schoenen.

Verven van schoenen

We verfden de onderkant van de schoenen met plakkaat verf en maakten daarmee een voetafdruk op het canvas. Beide schoenen, want hier komen straks de voeten van A en T overheen.
De canvas met voetsporen werd weer het huis in gesmokkeld zodra het goed gedroogd was. En toen papa tennissen was, stonden de kinderen in papa’s voetsporen.

Blauwe voeten

Even met een kwast de verf onder de voeten kietelen. Goed mikken, want we hebben maar een kans om de voet goed op papier te zetten. En dan staat er een roze voet van A en een blauwe voet van T in de voetstap van papa. Goed de voeten wassen, de blauwe verf gaat er namelijk niet zo heel makkelijk af. Maar papa mag geen blauwe voet zien….

Met als gevolg dat het eerste wat T de volgende dag tegen papa zei: “Papa ik heb een blauwe voet!” “O, waarvan dan? Van het peuterfestival?” “Nee!!!”, antwoordde T. “Van het verven thuis.” Gelukkig vroeg papa verder niet door.

Schilderij

Natuurlijk lieten we dit weer stiekem drogen en schreven we later nog met stift de namen en het jaartal erbij.

Een prachtig schilderij dat papa mooi op kantoor kan ophangen. Maar als hij het een mooi plekje wil geven in huis, dan mag dat natuurlijk ook.