Brand!?

Shit mijn dochter en zoon hebben mijn ergste nachtmerrie beleefd afgelopen week. Ik was even de hond gaan uitlaten, manlief was hardlopen en zou elk moment terug komen, en de kinderen waren beneden. Ik zou ongeveer 10 minuutjes weg blijven, niet langer.

Vanwege het druilerige weer stonden er een paar kaarsje rustig te branden in de vensterbank. Ver buiten bereik van wie dan ook, nog lang niet op. Ik blaas ze altijd uit als ik weg ga. En nu keek ik ernaar en dacht ach, de kids zijn beneden, ik kan ze wel heel even aan laten.

Brandalarm

Terwijl ik de met de hond een snel rondje wandel gaat thuis het brandalarm af!
De kinderen hadden eerst niet helemaal door wat dit nu weer voor geluid was, en ze zich moesten losrukken van hun computerspelletje, duurde het even voor er actie kwam. Er was meteen paniek toen doordrong dat dit het brandalarm was. Brand! En nu?

Paniek

Ondanks de paniek was er ook nog plek voor logisch nadenken. A had door dat de kaarsje misschien wel het probleem waren en heeft ze snel uit geblazen. Daarna zag ze de rook bij de achterdeur hangen, ja de kaarsje stonden aan de voorkant van het huis maar de rook was aan de achterkant. Ze konden dus niet via de achterdeur naar buiten. Q was nog wel zo bijdehand om te roepen dat ze wel een sleutel nodig hadden als ze via de voorzijde weg zouden gaan. Dus ze hebben een sleutel mee gegrist en zijn met vliegende vaart naar oma gehold.

Oma

Oma woont nog geen 200 meter bij ons vandaan dus ze waren er zo. Oma en A zijn snel weer naar ons huis terug gegaan om te zien of ze iets konden doen.

Gelukkig was er niks te vinden. En de rook bij de achterdeur was alweer bijna weg getrokken? Het schreeuwende brandalarm bleef over. Het brandalarm dat afging was niet eens het brandalarm dat het dichts bij de rook hing, hij hing wel boven de benedentrap. Echt letterlijk er boven en je moet dus op de zoldertrap klimmen om erbij te kunnen. Dat had oma even niet door. Ze kon er net aan bij en het los draaien lukte. Het vasthouden daarna alleen niet dus de brandmelder ontglipte haar vingers, stuiterde via haar hoofd de trap af naar beneden. Helemaal uit elkaar.

10 minuten!

Op het moment dat A en oma naar opa en Q belde dat ze niks konden vinden en dat Q naar huis kon komen kwam ik binnen. Ik was 10 minuten weg geweest maar wat was er een hoop gebeurd in de tijd.
De kinderen opgewonden stuiterend en oma de rust zelve met een bultje op der hoofd. Natuurlijk kreeg ik meteen te horen wat er allemaal was gebeurd. En wat had ik een spijt van het laten branden van de kaarsjes. hoeveel erger had het niet kunnen zijn was natuurlijk het eerste dat door mijn hoofd schoot.

Ingestort

Oma ging weer rustig naar der eigen huis en manlief kwam thuis. Dat was voor A het moment om in te storten. De adrenaline was op en de tranen kwamen. Wat was ze bang geweest.
We hebben even rustig zitten praten nadat A weer een beetje bij was gekomen. Ze hebben heel erg goed gehandeld en we zijn enorm trots op ze. A gaf aan brand heel beangstigend te vinden Q zei dat hij inbrekers enger vindt.

Wat er nu precies is gebeurd weet ik niet. Waarschijnlijk is een kaars gaan walmen en heeft die het alarm getriggerd. Dat er alleen rook bij de achterdeur was en niet aan de voorzijde van het huis blijft in mijn ogen wat vreemd. Waarschijnlijk zullen we het nooit zeker weten.
De volgende dag hebben we wel de kapot gevallen brandmelder even vervangen door een nieuw exemplaar, je weet tenslotte maar nooit!