Inmiddels is het al meer dan 8 jaar geleden dat ik mama werd van A. Dat betekent dat mijn kleine meid niet zo’n heel kleine meid meer is. Maar al hard op weg om groot te worden. En dat betekent ook dat ik al 8 jaar samen met haar op ontdekkingstocht ben. Een ontdekkingstocht in het leven van een mama en dochter. Iets heel speciaals. Van zorgen voor het wondertje naar samen de wereld ontdekken. En leren loslaten, want ze kunnen al zoveel zelf. O ze is toch zo speciaal!
Zij is degene die mij moeder maakte
Zij bezorgde mij als eerste dat bijzondere moedergevoel. Die onvoorwaardelijke liefde voor je kind die je voelt (tenminste dat gun ik iedereen) zodra je ze in je armen mag houden. Zelfs na de eerste nacht thuis als gezin, allemaal niet geslapen, want dat kleine meisje sliep niet. Liefde overheerst, en uren kon ik kijken naar dat mooie baby’tje in mijn armen. Niet voor te stellen hoe dit kleine wezentje gegroeid was in mijn buik. Niet voor te stellen dat dit kleine meisje uitgroeit tot een volwassen vrouw.
It’s a girl
De verlossende woorden na de bevalling. Wij wisten niet of er een klein meisje of een klein jongetje onderweg was. Een grote verrassing dus dat er een meisje op mijn buik werd gelegd. En stiekem was ik daar heel blij mee. Het is een taboe om het hardop te zeggen, maar ik had het liefst een meisje.
Zij leerde mij angsten
Zij is doordat ze mij moeder maakte, degene die mij leerde wat het is om bang te zijn. Bang dat haar iets overkomt. Als mama kreeg ik er angsten bij. Angsten die ik voor ik mama werd maar overdreven vond. Angsten die je zelf bij je eigen ouders in meer of mindere mate terugziet, maar waarvan je als kind denkt: Mam, stel je niet zo aan.
Zij maakt me zo trots
Met bijzondere momenten (zwemdiploma’s), maar ook gewoon als ze trots is oo zichzelf. Hoe de blijdschap en trots dan van dat gezichtje straalt, daar smelt ik dan ook echt helemaal van.
Zij leert mij loslaten
Groter worden betekent loslaten. Haar zelf dingen laten doen. Zo doet ze nu al af en toe helemaal alleen een boodschap. Lopend of op de fiets alleen naar de supermarkt. Geld veilig weggeborgen. En trots als ze terugkomt.
Onvoorwaardelijke liefde
Ondanks de boze buien waarin mama tegenwoordig stom is en niets goed kan doen, krijg ik nog heel vaak zomaar een kus en een knuffel. Haar liefde is nog steeds onvoorwaardelijk voor haar mama. En ook voor haar papa en broertje hoor.
Allemaal redenen waarom mijn dochter voor mij zo bijzonder is. Mijn liefde voor haar is net zo groot als de liefde voor T, mijn liefste 2 jarige peuter. Hij heeft zijn eigen redenen om heel speciaal te zijn. Maar deze zijn speciaal voor A. Gewoon de liefde van mij als mama voor mijn oudste kind. Die door mijn oudste te zijn, dat speciale plekje inneemt in mijn hart.
Heb jij ook een speciale band met je oudste kind?
marjon1911
op 14 Aug 2015Marijke
op 15 Aug 2015jansyluvzu
op 14 Aug 2015Marijke
op 15 Aug 2015Vlijtig Liesje
op 14 Aug 2015Marijke
op 15 Aug 2015eigenwijsje2014
op 14 Aug 2015Marijke
op 15 Aug 2015buttydaantje
op 14 Aug 2015Marijke
op 15 Aug 2015