Variëren met pasta

Wat eten we vanavond? Pasta! Dat levert bij de jongste standaard een luid gejuich op. Zijn lievelingseten. Maar zijn zus trekt gelijk een zuur gezicht. Alweer pasta…. Niet dat we dit dus dagelijks eten, maar zo kijkt ze wel. En als het aan T ligt, dan zou het best mogen dagelijks pasta op zijn bord. Aan mij dus de schone taak om iedereen tevreden te houden met pasta. Zeker omdat manlief en ik ook nog wel van een teentje knoflook erbij houden op zijn tijd en daar A al helemaal niet van gecharmeerd is (als ze weet dat het erin zit).

Pasta en pasta

Je hebt dus pasta en je hebt pasta. De ene keer kies ik voor een pot met saus, gehakt erdoor, natuurlijk met een knoflook en een uitje. Als groente dan vaak nog een courgette in kleine blokjes of reepjes gesneden.

De volgende keer kies ik voor een potje pesto en dan met uitgebakken spek erdoor. Lekker simpel.
Rode pesto? Dan kies ik er ook vaak voor om een groene courgette even met de spek mee te bakken. Dat kleurt zo leuk. En ook hier mag best nog een teentje knoflook extra door.
Nemen we groene pesto? Dan moet er een beetje pasta apart gehouden worden voor T, want hij lust dus geen groene pesto en eet dan ook echt geen pasta meer. A daarentegen juicht dan wel. Als we kiezen voor groene pesto dan vullen we vaak aan met een salade of juist weer met rode tomaatjes erdoorheen. Wederom omdat het er gelijk zo leuk uit ziet.

In de zomer kiezen we ook wel voor een koude pastasalade. Een simpele variant met komkommer, tomaat en gerookte kip. Aanmaken met een beetje mayonaise, peper en zout en natuurlijk wat Provençaalse kruiden. Op tafel naar smaak nog wat augurkjes of cocktailuitjes erbij. Samen met een afgebakken stokbroodje met kruidenboter een heerlijke maaltijd als het warm weer is.

Nieuwe smaken

Maar met 1 keer per week pasta zijn we ook wel weer toe aan wat nieuws. Zo blij waren de kinderen hier dan ook dat we van Grand’Italia 2 nieuwe pasta pestosauzen toegestuurd kregen.

Grand’Italia Pesto Radicchio e Speck

Een unieke paarse pesto saus. De paarse kleur komt van de roodlof. Samen met de gerookte ham en het zachte van diverse Italiaanse kazen krijg je een mooie paarse pesto saus. Als tip kregen we mee te combineren met Grand’Italia Farfalle. Handig dat ze die ook hadden meegestuurd. Verse radacchio en krokant gebakken panchetta (Italiaans spek van de varkensbuik) erdoor en een heerlijke maaltijd staat voor je klaar.
Roodlof heb ik helaas niet gevonden in de winkels, maar is ook prima te vervangen door een stronkje witlof. Dat is altijd wel te verkrijgen. Ook gebruikten wij gewone spekjes, want die had ik nog liggen in de koelkast. Kan prima!

Wat vonden we ervan?

Vol enthousiasme schepte manlief op. Maar toen A vertelde dat er witlof in zat betrok zijn gezicht en werd er voorzichtig geproefd. De smaak van spek overheerste echter zo goed en smaakt zo lekker, dat je eigenlijk niet proeft dat er wat lof in zit. Behalve als je een stukje lof apart opeet. T vond dat niet zo lekker, erg bitter. Maar verder wilde hij nog wel 2x opscheppen.
Een heerlijke en bijzonder combinatie die hier zeker vaker op tafel komt. Omdat ik er niet heel veel lof doorheen had gedaan, hebben wij er nog wat gesneden ijsbergsla met tomaatjes bijgegeten. A en ik vinden dat dan wel heel lekker ernaast.

Grand’Italia Pesto Peperoni e Noci

Deze pesto is gemaakt van rode en gele paprika’s en dan gecombineerd met noten.
Het advies om deze saus te combineren met Grand’Italia Linguine all’Uovo hebben wij iets aangepast. Ik had nog spaghetti liggen. Dat is dan wel iets dunner en ronder, maar het smaakte er niet minder om.
Natuurlijk hebben we ook walnoten gebruikt als garnering en gegrilde paprika en courgette erbij als groente.

Wat vonden we ervan?

Niet iedereen had bij de Grand’Italia Pesto Peperoni e Noci het gevoel dat we iets nieuws aten. Het lijkt wel een beetje op rode pesto, al is voor mij de smaak wel duidelijk anders. A nam maar een klein beetje, want nieuw, dus zal wel niet lekker zijn, maar heeft alles met smaak op zitten eten en vond het heel lekker. T had niet door het het anders dan anders was. Behalve dan dat er spaghetti op zijn bord lag. Dit was niet de goede pasta, hij wilde de vlinders….. Maar uiteindelijk besloot de dwarse peuter ook zijn bord bijna schoon te likken, zo lekker was het dan ook met spaghetti.
Een pesto die dus ook zeker nog wel vaker hier op tafel mag komen.

Hoe variëren jullie met pasta?

NB: Dit artikel kwam tot stand door middel van een samenwerking.