Er zijn van die weken……. en dan ben je blij dat ze achter de rug zijn. Dit was wel zo een week.
Q heeft sinds een week of twee ineens pijn aan zijn hielen. Geen idee hoe of waarom. Schoenen lijken nog goed. In eerste instantie dacht ik gewoon groeipijn. We besloten andere schoenen voor hem te kopen met wat meer demping en te kijken of dat hielp. Maar van het weekeinde ging hij toch wel erg mank lopen dus hebben we een afspraak bij de huisarts gemaakt. Ja en die kan natuurlijk pas een week later, zucht. Eigenlijk een beetje mijn schuld want hij mocht woensdagochtend komen, om 8:30. En laat dat nou net het moment zijn dat hij zijn spreekbeurt heeft. En na al twee weken grote stress erover gehad te hebben stellen we die dus niet uit!
Maar goed dat verhaal wordt vervolgd. Zaterdagochtend maakte ik een onhandige beweging en mijn rug schoot vast. Ik heb al bijna 10 jaar last van steeds terugkerende spitklachten, dankzij een patiënt, maar het was lang geleden dat het er echt in schoot. Dus zaterdag bracht ik een groot deel van de dag liggend op de bank door. Behalve de avond want we hadden een verjaardag. Zal je net zien natuurlijk. Het was uit te houden op een hoge stoel maar ik durfde niks te eten of te drinken te pakken want dan moest ik bewegen. Gelukkig was het zondag weer een stuk beter.
Zondag ging A logeren bij een vriendinnetje. Dat kon omdat maandag een studiedag was op school. Even extra genieten van een dag vrij met mooi weer.
Toen op dinsdag de school weer begon had Q eerst zijn boekenkring. Dat was nog even stressen want hij kon zijn voorbereiding niet meer vinden. Gelukkig stond het nog op de computer en heeft hij het opnieuw kunnen uitprinten.
Woensdag ging hij door met zijn spreekbeurt over Frankrijk. Ik had brioche gebakken voor hem om erbij te trakteren. Hij wilde graag iets echt frans erbij geven en ik dacht dat de meeste kinderen niet zo blij zouden zijn met franse kaas, pens of uiers. Hopelijk valt het broodachtige brioche wel in de smaak.
Dinsdag was het ook de beurt aan A voor pech. Tijdens het fietsen schoot der knie op slot. Gelukkig kon ze al snel weer verder fietsen maar het was wel erg pijnlijk. De timing hiervan is ook niet al te best want de komende drie weken heeft ze twee wedstrijden van dansen, generale repetitie voor de show van de dansschool en de show zelf. Aargh.
Nou ja we zaten dus aardig in de lappenmand deze week en we waren niet eens echt ziek.
Hopelijk verliep het bij jullie wat beter, T al gewend aan zijn schoolweken?
