Nog steeds til ik elke dag T achterop de fiets in het stoeltje om naar school, of naar huis te gaan. En elke dag denk ik opnieuw, zou toch wel fijn zijn als hij binnenkort zelf naar school kan gaan fietsen. Nu hij deze maand 5 wordt, moeten we er toch echt maar eens meer tijd in gaan stoppen. Ondanks dat T een lichtgewicht jongetje is, is het best een klus om die lange benen van hem weer achterop te zetten. En ook voor hem wordt het denk ik steeds minder comfortabel achterop. Maar ik weiger een ander stoeltje aan te schaffen. Niet alleen ik, maar ook hij wordt dan volgens mij niet gemotiveerd om zelf te gaan fietsen.
Fietsen
Vorig jaar, ja toen hij vier werd, kreeg hij van ons een mooie fiets. Met zijwielen, want die had hij nog best nodig. Stoer maakte hij al snel zijn eerste meters op de fiets. En dat ging prima. Alleen hij maakt bijna geen snelheid. Hij vindt rustig fietsen wel heel prettig. En daarbij kijkt hij graag naar hoe zijn voeten de trappers laten doordraaien. Die combinatie is, kan ik je vertellen, een garantie voor omvallen. Zelfs met zijwielen. En hoe we hem ook uitleggen dat je minder snel omvalt als je sneller fietst en ver voor je uit kijkt, dat kwartje lijkt niet te vallen.
In eerste instantie hebben we het er ook bij gelaten. Iedereen ontwikkelt zich op zijn eigen tempo, dus hoogstwaarschijnlijk komt het bij hem vanzelf goed. Met vlagen pakte hij dan ook de fiets uit de schuur om een rondje te oefenen. Waar A kilometers maakte op het plein, rijdt hij 1 rondje, blijft wat zitten dromen op zijn fiets en gaat vervolgens weer wat anders doen. Scheppen, bouwen, verzamelen. Er is veel meer dat zijn interesse heeft ten opzichte van fietsen.
Vriendje zonder zijwielen
Heel even heeft fietsen en oefenen met fietsen zijn interesse. Een vriendje van school komt met zijn vader regelmatig op het plein spelen. Op de fiets, zonder zijwielen…. Dus hij gaat oefenen. En het gaat iets beter. Hij fietst iets sneller, maar al snel komt de klad er al weer in bij hem.
Wel denkt hij van de herfst dat hij het wel kan nu zonder zijwielen. Op zijn verzoek haalt papa de zijwielen eraf. Maar helaas…. het is toch wel heel moeilijk en stiekem vindt hij wat sneller fietsen nog steeds heel eng.
Gevallen
En ja na een paar keer te zijn gevallen, door te weinig snelheid. En ja dat lukt dus prima met zijwielen, is hij ineens een beetje bang. Bang om harder te fietsen en wellicht toch ook bang om te vallen. Maar die zijwielen zijn ook niet stoer.
Samen hebben we de afspraak gemaakt, dat als hij veel oefent, in de winter 1 zijwiel van zijn fiets af mag, en dan in het voorjaar 2. En dat we heus met hem oefenen zodat hij ook straks zonder zijwielen kan fietsen.
Luie ouders
Nu vallen wij nu ook even in de categorie luie ouders. Waar we het niet hadden met zindelijk worden, hebben we het wel met fietsen. Ach hij zal vanzelf wel leren fietsen. Is het niet vandaag dan is het morgen. Nu heb ik even geen zin, wat een koud weer buiten. Ga toch niet achter een fiets aanhollen. Ehh moe, geen zin, of T zelf was niet vooruit te branden om op zijn fiets te gaan zitten.
We schrijven dus inmiddels februari 2018 en eigenlijk zijn we nog net zover als in februari 2017. We hebben een fiets met zijwielen, en hij fietst er bijna niet op.
Het voorjaar komt eraan
Ja het voorjaar komt eraan. Wederom een prima tijd om weer te gaan leren fietsen. Wij gaan dus dit voorjaar een nieuwe poging wagen. Met een beetje extra hulp. Van Nutcase mocht hij een mooie helm uitzoeken om veilig te kunnen fietsen.
De angst om te vallen, hoop ik op deze manier ook weg te nemen. Een helm geeft hem hopelijk een beter gevoel van veiligheid.
Geen helm
In eerste instantie kozen wij ervoor om hem niet met een helm te leren fietsen. Eerlijk gezegd ben ik een beetje van mening dat een helm niet voldoende beschermd tegen hersenletsel. Immers hersenletsel ontstaat niet altijd van buitenaf, maar juist ook van binnenuit. Als je hersenen tegen je schedel aanklappen door een val. En daar helpt een helm niet tegen. Daarbij zijn aanrijdingen in het verkeer vaak met een hogere snelheid dan waar een helm bescherming voor biedt.
En als laatste, worden we door bescherming niet zelf ook onvoorzichtiger? Immers we zijn goed beschermd?
Voor ons redenen genoeg om ze liever eerst zonder helm te leren fietsen.
Toch een helm
Waarom we dan toch een helm hebben uitgekozen? Omdat een helm dus wel goed beschermd bij lage snelheden. En bij vallen van uit stilstand. En het een gevoel van veiligheid geeft aan T.
Als beginnende fietser zien we dat T moeite heeft met op en afstappen en snelheid maken. Hij is dan niet stabiel, vindt iets harder gaan fietsen spannend uit angst te gaan vallen. Hij valt dus ook bij stilstand en hele lage snelheden. De helm geeft hem de zekerheid die hij nodig heeft. En mocht hij dan toch vallen, dan ligt hij dus niet met zijn hoofd op de stoeprand, maar zit de helm er nog veilig tussen. Want dan biedt een helm voldoende bescherming. Maar dan niet zomaar een helm, dan wel een goede helm.
Nutcase
Het aanbod om een helm van Nutcase te reviewen, kwam hier dus precies op het juiste moment. Want als je dan besluit een helm te kiezen voor het fietsen, dan moet het wel een goede helm zijn. De helmen van Nutcasevallen wat mij betreft precies in die categorie.
Een helm moet namelijk goed passend zijn. En te verstellen, immers hoofdjes zijn in de groei, en wat vandaag goed zit, kan morgen al niet meer goed zitten.
Daarnaast moet de helm ook leuk zijn en gemakkelijk in gebruik. Immers er is al genoeg strijd om op tijd de deur uit te komen. Daar hoeft geen strijd voor de helm bij.
T koos de Tin Robot helm uit. Of in zijn eigen woorden, een ruimtehelm.
De kwestie of de helm leuk genoeg is om te dragen, is dus direct al opgelost. Zelf een mooi model kunnen uitkiezen. En er is echt meer dan genoeg keuze.
Voor mij waren de andere aspecten dus veel belangrijker.
Eerst de pasvorm. Zit een helm niet goed op het hoofd, dan kun je hem beter helemaal niet dragen heb ik altijd geleerd, dan beschermt hij niet, dan doet hij alleen maar kwaad. Deze helmen zijn verstelbaar door een handige draaiknop aan de achterkant. Hiermee kun je hem stellen. Daarbij worden er drie sets schuimstof kussens voor een optimale pasvorm bijgeleverd. En die zijn ook heel makkelijke te bevestigen in de helm.
Zo zorgen wij dat de helm goed zit.
Daarbij heeft de helm een magnetische sluiting, waardoor je hem gemakkelijk open en dichtdoet onder de kin. Zonder stress.
Hij refelecteert het licht, dus je bent goed zichtbaar, en hij voldoet aan de EN1078: 2012+A1 veiligheidsnorm voor fietsers, steppers, skateboarders en rollerskaters.
Verstellen
Zodra de helm ontvangen is, hoeven we alleen nog even de helm goed te stellen. Nog wel even iets werk, maar de moeite waard. T is blij met zijn helm, voelt zich zeker op de fiets. En zo kan hij dus veilig leren fietsen en de wereld gaan verkennen.
En wij hopen dat hij met de helm de stap zet om wat snelheid te maken op de fiets, waardoor we straks de zijwieltjes kunnen verwijderen en hij zelf ook naar school kan gaan fietsen. Natuurlijk met deze stoere helm op zijn hoofd! Want zoals we van zijn zus hebben geleerd, op- en afstappen blijft vaak nog wel even lastig.
Gebruiken jullie een helm op de fiets?
NB Dit artikel is tot stand gekomen door een samenwerking.
Ferme
op 30 Aug 2018