Zelf koken

Wat begon als een sprookje, eindigt ook als een sprookje. Ik schreef voor mamaliefde een review van een kookboek. Niet zomaar een kookboek, maar een bijzonder sprookje. Daar waar zoonlief in zijn peuterwereld een pannenkoekentaart staat te maken in zijn plastic speelgoedkeuken met de plastic pannenkoek die je ooit bij AH kon sparen met vele andere boodschappen, is A deze fase al jaren ontgroeid. Ook zei speelde uren met het keukentje en het mocht ook eigenlijk niet uit de huiskamer verdwijnen na een aantal jaar.

Pannenkoekentaart en andere baksels

Een momentje voor mijzelf. Even een kopje thee en even snel langs Instagram/Facebook of even snel een spelletje Candy Crush. “Mama! Jamjam!” T heeft gekookt, meestal pasta. Van tante H kreeg hij pasta en daar kan hij uren in roeren en mee koken. En anders zijn andere lievelingseten van het moment “Oep” (soep). Nee die tijd is al weer voorbij. Hij heeft het uitgebreide koken ontdekt. Pannenkoekentaart, taart, pannenkoeken, of andere spannende baksels met langere voorbereidingstijd worden ons nu voorgeschoteld. Dat levert mij dus een momentje voor mezelf op. Nu nog wel. Er komt een tijd dat ook dit mannetje niet meer in zijn eigen peutersprookjeswereld wil koken, maar in de echte wereld.

Lekker opscheppen

Als hij dan koken nog steeds leuk vindt natuurlijk. A wel. A was dan ook meer dan blij toen we een kookboek kregen. Een kookboek voor kinderen. Wat we vonden van dat kookboek? En wat we maakten? Je leest het in de review die we schreven: Lekker opscheppen.
A heeft wel bedacht dat T de volgende keer ook mag helpen in de keuken. Dan maken we de groentespiesjes. Die leken haar ook al direct erg leuk, maar wonnen het net niet van de spinazietaart. En ook makkelijk genoeg om samen met haar broertje te maken.
Zelf ben ik erg benieuwd naar de pompoenkoekjes. Nog even wachten tot we de pompoenen uit de moestuin kunnen oogsten.
Ben je ook nieuwsgierig, kijk dan ook even op de site van Karin Luiten voor nog meer leuke kookboeken van haar hand.

Compliment

En hier komt het sprookje weer terug. Van Linda hoorde ik dat mijn review heel vaak werd gelezen. Op 1 dag meer dan 500x. Dat is natuurlijk ontzettend leuk om te horen. En daar droom ik zelf nog van, dat berichten hier zo vaak worden gelezen hoor!
Maar het meest bijzonder vond ik toch wel dat mijn telefoon ging piepen dat er en reactie binnenkwam op een blog. Niet hier, maar op die review. Een berichtje van Karin Luiten, de schrijfster zelf. Een compliment!

En ook op haar Facebookpagina vermeldde ze de sprookjesachtige review. Ik heb me een dag gevoeld als in een sprookje. En dat allemaal vanwege een echt leuk kookboek voor kinderen.

En natuurlijk eindigt ook dit sprookje met: Ze leefden nog lang en gelukkig!

Koken jouw kinderen ook graag?