Wennen op school

Dat we al een half jaar aftellen naar het moment dat T vier wordt en naar school mag, is je vast niet ontgaan. Met een grote zus is het logisch dat je al jaren uitkijkt naar het moment dat je naar school mag. En hij is er ook (net als bijna alle peuters) aan toe. We schaften alle schoolspullen al aan, zo hebben we die mooi op tijd in huis. Maar dat voerde ook de spanning wel op.

Wennen op school

Natuurlijk mocht T ook komen wennen in de klas. Op de meeste scholen is het gebruikelijk om ongeveer 5 tot 10 dagdelen te komen wennen. Zo leert hij de klas alvast wat beter kennen, weet hij hoe het er aan toe gaat op school, maar is het nog niet zo lang, en niet de hele week.

A werd vier op de laatste dag voor de zomervakantie. In die laatste periode mocht ze niet meer komen wennen. Hele volle klassen, met kleuters die vaak al toe zijn aan groep 3. En ook het programma is niet altijd meer geschikt (gekke dagen) om een kind van 3 te laten wennen. Toch is ze 1x geweest. Gewoon om te zien hoe het er aan toe gaat in de klas. En dat was fijn, want ze vond het TE spannend en had totaal geen beeld van wat ze er moest verwachten.

Hoe anders is dat nu met T. Hij komt al dagelijks op school, kijkt vaak door het raam naar wat ook zijn klas wordt, zwaait en kletst al tegen de juf. Nou dat wennen is dan vooral voor mama toch? Maar niets is minder waar. Hij vindt het spannend! Spannend! De week voorafgaand aan de eerste wendag is hij snel van slag. Om het minste barst hij al in tranen uit, maar vertelt ook vol enthousiasme over zijn nieuwe spullen en dat hij naar school mag.

In de klas

Eindelijk breekt dan de eerste wenochtend aan. Omdat we vandaag 2 kinderen afleveren op school en daar wel even relaxed de tijd voor willen nemen, staan we iets eerder op. En zowaar het ochtendritueel loopt op rolletjes en A zorgt ervoor dat het haar broertje aan niets ontbreekt. Ja wij hadden gerust uit kunnen slapen, maar dat leek ons dan weer niet verantwoord. We komen dus mooi op tijd op school. Eerst naar de klas van T, jas en tas aan de kapstok. Beker en trommel met fruit in de daarvoor bestemde kast en naar binnen. De juf staat er al en neemt hem aan de hand mee naar de kring. Een ander jongetje krijgt de vraag of hij T vandaag wil helpen. Enigszins beduusd gaat T zitten en je ziet de spanning toenemen op zijn gezicht.
Mijn: “Heb je er nog zin in T?”, wordt beantwoord met een schuddend hoofd.

Maar hij neemt dapper afscheid. Eerst van zijn zus en daarna van mama en papa. Natuurlijk gaan we ook gezellig mee naar de klas van A, net als iedere dag. Maar daarna zwaaien we nog even naar T bij het raam waar hij vaak de klas inkijkt.
Als hij wordt gewezen op onze aanwezigheid breekt er een grote lach door op zijn gezicht, zwaait hij vrolijk en werpt hij een kushandje toe.

Om 12 uur haal ik hem weer op. Een klein groepje kinderen gaat maar naar huis. De meeste blijven over. Een vrolijk mannetje komt naar buiten. Een tekening en zijn knuffel is hij vergeten, en zelf loopt hij nog terug om het te halen. Zijn eerste wen ochtend was een groot succes, hij heeft in de bouwhoek een huis gebouwd. Eigenlijk wilde hij een olifant, maar dat was te moeilijk. Hij heeft getekend, en in de kleine gymzaal hebben ze gerend, gedanst en als de muziek stopte moest je in een hoepel staan. Het liefst wil hij ’s middags weer, maar helaas voor hem blijft hij lekker thuis, waar blijkt dat hij toch wel moe was.

Verder wennen

De keer erna gooien we hem een beetje in het diepe. Op school is een juf ziek, ik werd gevraagd om die dag te werken. Op het planbureau had ik aangegeven in verband met het wennen van T niet voor alle scholen beschikbaar te zijn, maar wel voor onze “eigen” school. Dat betekent dat T de hele dag mag wennen.
Hij start de dag met gym, bij de vakleerkracht, papa brengt hem weg, want ik ben graag wat eerder in de klas. Tussen de middag eet hij gezellig bij mama in de klas, maar hij wil wel graag buitenspelen met de andere kinderen. Om 12:50 breng ik hem dan weer naar zijn eigen klas. Hij vond het geweldig dat hij de hele dag mocht blijven. Hij baalde dan ook dat hij vrijdag echt maar een halve dag mocht. Maar gelukkig gingen alle kinderen maar een halve dag.
De week erna mag hij op de dinsdag weer een hele dag, ik sta weer voor de klas, en hij is heel blij. In de middag merk ik dat hij echt wel moe is, maar hij vraagt direct of hij morgen weer naar school mag. Sorry jongen. Donderdag nog een ochtend, daarna vakantie, maar daarna mag je echt. Hele dagen en en elke dag. Het komt wel goed met hem op school! Hij is er aan toe.

Hoe ging het wennen bij jullie?