Bang voor Cito? Nee, niet nodig!

Yes, het is weer zover, de helft van het schooljaar zit er al weer op. Dat betekent dat het weer tijd is voor de Cito toetsen. Een onderwerp dat ook op het schoolplein, maar ook op internet veelvuldig wordt besproken. Want moeten we die toetsen nu niet eens afschaffen? Moeten we de kinderen Squla geven? Dan kunnen ze zo lekker oefenen op de toetsen. Vandaag vertel ik je mijn verhaal. Waarom ik denk dat we zo bang zijn voor de Cito.

Cito toetsen

Om te begrijpen waar het over gaat, moet je wel een beetje kennis hebben van de Cito toetsen en de uitkomst die de Cito weergeeft. Het Cito systeem volgt de leerling van groep 1 tot en met groep 8. Dit is handig, zo kunnen we problemen bij leerlingen sneller worden opgespoord en aangepakt, mocht dit in de methode niet naar boven komen. Een “universeel” en objectief meetsysteem.
Daar zijn al hele mooi stukken over geschreven. Ik verwijs je daarom ook graag even naar de site van de Cito en Wijzer over de basisschool. Een goede uitleg over de scores die je kind krijgt na de Cito toets. En het nut van de Cito.

Hoge druk

De maatschappij (dat zijn we zelf) legt ons tegenwoordig veel druk op. Het moet steeds mooier, beter, leuker en gezelliger zijn. Eigenlijk een betere vorm van alles. Dus ook de scholen moeten presteren. En Cito is een handig meetsysteem om de prestatie van kind en school weer te geven. Prestaties zijn namelijk niets als ze niet getoetst worden.
Scholen moeten presteren om meer kinderen te krijgen, dan heb je meer budget. De kinderen moeten ook beter presteren. Goed voor de school, de resultaten van de leerkracht en ook van het kind. Want met een betere score op school, een betere opleiding, dat zorgt hopelijk voor een betere baan, waardoor jouw leven ook weer beter, mooier en nog geweldiger wordt. Zo en dan nu nog even de Cito toets maken hoor! Hoezo? Waarom leggen wij onszelf, maar ook onze kinderen zoveel druk op?

Angst voor de Cito toets

Waarom zijn we zo angstig voor een Cito toets? A kwam laatst ook uit school. We kunnen oefenen voor de Cito toets. Ehh waarom is dat nodig dan? Nou even terug naar bovenstaande alinea.
Eerst de ouders maar even. Zij willen het beste voor hun kind. Het moet presteren. Want je eigen kind is het beste, slimste en leukste kind op aarde. Klopt! Maar mijn kind ook! En dat vindt mijn vriendin ook van haar kind en ga zo maar door. Gelukkig! Maar we verwachten ook wel dat ditzelfde kind dit waarmaakt. Dus goed scoort op school. Liefst bovengemiddeld, dan heb je nog meer reden om trots te zijn. Dus leg je het kind druk op. Druk waaronder het moet presteren, waardoor het bang wordt om niet te presteren. (Nee dat doen we allemaal niet toch?)

En de leerkracht legt ook nog wat druk op. Eigenlijk wil deze dat misschien ook wel niet, maar heeft de leerkracht net als de papa’s en mama’s wat last van druk. De school wil graag goed bekend staan met een hoog uitstroompercentage naar het VWO. En de klas van dit jaar scoort wat lager dan het schoolgemiddelde op de CITO, dus er moet even extra hard aan getrokken worden. Want stel je voor, straks denken ze nog dat het aan jouw functioneren ligt voor de klas……
Dus moeten de kinderen maar even oefenen met de Cito, want elk punt dat je erbij krijgt, valt dan toch weer mee.

De kinderen zelf kunnen er ook al wat van. Vergelijken met elkaar. Scoor jij maar een C of zelfs een D voor de Cito. Whaha dan ben je echt…..
Dus oefenen, want je wilt graag bij de beste van de klas horen en niet bij de minsten. En met een beetje extra oefenen red je misschien net een hogere score. En daar wordt die Cito toch wel heel erg spannend van.

Rustig Cito maken

Ik probeer A dus te vertellen dat ze niet bang hoeft te zijn voor de Cito. De Cito is niet eng. Je hoeft niet allemaal een A te scoren. Ik probeer haar ook uit te leggen dat ze ook met een “slechte” score van de Cito heus wel overgaat naar groep 6. Immers de juf ziet haar elke dag. En die weet ook wel dat ze moeite heeft met de grote + en – sommen, maar zonder moeite te doen de spellingslessen doorloopt. Dat ze ook heel erg haar best doet in de klas.
Ik leg haar uit dat de Cito in mijn ogen alleen een controletoets is. Kijken hoe het met je gaat. Net als met de rekentoetsen en taaltoetsen aan het einde van een blok. Kijken of je alles hebt gesnapt. Waar moet de juf samen met jou, of misschien wel met de rest van de klas nog aan werken. Welke onderdelen hoeft de juf niet meer uit te leggen. En zijn er misschien dingen die je in de les na de uitleg wel goed doet, maar zonder nog niet helemaal, want bij de Cito krijg je niet veel uitleg.
En dan vergelijken we je ook nog even met heel Nederland, en met de voorgaande jaren van je schoolcarrière. En dat is niet goed of fout. Dat is wie jij bent. En die helpt jou straks ook nog even de goede vervolgschool bepalen, deze vergelijking. Want het is makkelijker te vergelijken met heel Nederland, dan alleen met de klas waar jij nu toevallig in zit. We kiezen over een paar jaar ook gewoon de school waar jij straks het beste op je plek zit. Maar het maakt helemaal niet uit welke school, ik wil gewoon dat jij daar gelukkig wordt!
En als alle papa’s en mama’s dit nu doen. We niet meer kijken naar Cito resultaten, dan maken onze kinderen (uitzonderingen daargelaten) gewoon rustig zonder teveel spanning de Cito toetsen en wie weet stijgen de resultaten dan wel spontaan, omdat de druk van de ketel is….

Zal de discussie over Cito dan ook stoppen?