Valentijnsdag, de dag van de liefde. Eerlijk gezegd vind ik Valentijnsdag te commercieel. In mijn eigen puberteit kon ik uren kijken naar al die mooie en vooral lieve kaarten. Welke wilde ik zelf sturen, al dan niet anoniem en welke zou ik het liefste ontvangen?
Maar als ik met mijn huidige visie naar de winkels kijk, dan gruwel ik van de grote hoeveelheid hartjes en aanbiedingen voor allemaal dure cadeaus. Die hartjes en schattige beertjes zijn eigenlijk nog best prima. Maar die cadeaus, steeds mooier, groter en duurder. Nee daar hoeven ze bij mij thuis dan ook niet mee aan te komen…..
O en rozen, minimaal 2x zo duur als een week later. Doe ze mij een weekje later dan maar, dan staan ze net zo mooi en met net zo veel liefde!
Maar hoe is Valentijnsdag nu ontstaan?
Valentijnsdag is de feestdag van 2 christelijke martelaren met de naam Valentinus. Een priester in het mooie Rome en een bisschop in Terni. Dit zou 1 persoon kunnen zijn. Terni ligt niet heel ver van Rome.
Maar deze heer (of heren) geven alleen de naam aan de dag.
Het zou kunnen dat Valentijnsdag is afgeleid van het feest Lupercalia dat rond deze dag door de Romeinen werd gevierd.
Lupercalia was een vruchtbaarheidsfeest ter ere van de godin Juno, beschermgodin van de vrouw en het huwelijk.
Wikipedia vertelt over Lupercalia het volgende:
Volgens het verhaal werden de namen van ongehuwde jonge vrouwen in een grote kom gegooid. Ongehuwde mannen mochten dan om de beurt een naam trekken. Tijdens het feest waren de twee jonge mensen die aan elkaar gekoppeld werden elkaars partner.
In 496 veranderde paus Gelasius het Lupercalia-feest van 15 februari in St.-Valentijnsdag van 14 februari.
Van oudsher dus al een dag van de liefde. Een goede reden om dit vandaag dus toch te vieren. En dat hoeft niet met een duur cadeau of dure kaart.
Wij houden Valentijnsdag dit jaar ook weer klein, een zelfgemaakte kaart en hartjeskoekjes.
Meer hebben wij niet nodig om de liefde te vieren!
Zou manlief ook zo creatief zijn geweest?
Hoe vieren jullie Valentijn?
