De verjaardag is in zicht en dat betekent dat men zich ook druk gaat maken over de slingers die er moeten komen en natuurlijk de taart. Waar T zich vooral drukt lijkt te maken of we wel slingers ophangen, denk ik alleen aan de lastige klus die de taart met zich meebrengt. Het verzoek van T was dit jaar namelijk een taart met vossen. En aangezien mijn talent voor kleien de basisschool nooit heeft overstegen, was dat een onmogelijke opgave voor mij. Gelukkig kan ik hiervoor een beroep doen op Hanneke.
Talent voor taart
Hanneke heeft namelijk wel aanleg om iets heel moois te fabriceren met marsepein. Dat getuigen haar eerdere creaties alleen al. Check maar eens de slang van Zwadderich uit Harry Potter een van haar laatste creaties. Maar ook de Harry Potter taart van het jaar ervoor. En ook voor mijn kinderen zijn er al de nodige creaties voorbij gekomen. Op verzoek een plaatje van een knuffel, Paw Patrol, met een goed voorbeeld maakt ze het na.
Een betere uitleg over hoe ze het doet, heeft ze zelf al gegeven in het blog over de slang.
Vossen
T wilde dus graag vossen op zijn taart. Wij leverden met veel plezier oranje, wit en zwart marsepein aan.
Zelf namen we vast groen mee, want vossen op een groene taart, die vallen wel op. Goed contrast!
Dus Hanneke kreeg de opdracht om 5 vossen te maken.
Natuurlijk wilde ik dit ook graag hier delen. Ter inspiratie, maar ook omdat ik stiekem gewoon heel trots ben op mijn zus dat ze zulke mooie dingen maakt. Daarom heb ik haar gevraagd of ze van foto’s wilde maken van het maken van de vossen.
Let op, hier komen dus nu een heleboel foto’s.
Daarnaast maakte ze in dezelfde kleuren ook de 5 ,want hij werd 5. En natuurlijk mocht zijn naam niet ontbreken
Taart
Vorig jaar ben ik al in de leer geweest bij Hanneke om zelf de taart met marsepein te bekleden. Eitje nu….. ehhh nou ja, ik doe mijn best. Of te wel, het was dus de eerste keer dat ik zelf een taart ging bekleden met marsepein. En aangezien ik daar dus helemaal niet handig (nog) mee ben, geen foto’s kunnen maken.
Je zou denken, taart is gebakken, je rolt de marsepein uit op een met poedersuiker bestoven aanrecht, mikt het op de taart en klaar.
Ja zo gaat het inderdaad een beetje. Voor het gemak vergeet ik nadat ik dit heb geschreven wel even hoe vaak ik opnieuw een plak marsepein op mijn aanrecht heb mogen uitrollen.
De eerste keer ging natuurlijk niet goed. Al vrij snel kwam er precies in het midden een grote scheur. Nog maar een keer dan.
De tweede keer had ik niet genoeg poedersuiker onder het marsepein gestrooid. Met als gevolg dat het marsepein heerlijk aan het aanrecht vastplakt. Je begrijpt, het kon nog een keer opnieuw.
De derde en vierde keer, het zelfde probleem. Na dus een halve bus poedersuiker op het aanrecht te hebben geleegd had ik bij de vijfde keer een goede plak marsepein.
En ik mag niet klagen, ik kreeg hem in 1x perfecht, nou ja, bijna perfect op de taart. Bij het afwerken, kwamen er 3 hele kleine scheurtjes in de zijkant, maar omdat we de zijkant nog gingen versieren met grassprieten, hebben we die keurig kunnen wegwerken.
T heeft ondertussen van oranje marsepein wat bloemetjes uitgestoken die ook op de taart mochten.
En natuurlijk hielp hij met het neerzetten van de mooie vossen op zijn taart. En hij was er wat trots op. Ik ook hoor trouwens…
En hij smaakte natuurlijk heerlijk!
