17 maart 2020 
4 min. leestijd

Mijn reptielenbrein werd op de proef gesteld

Dacht jij echt dat je hier aan zou kunnen onstsnappen? Ik dacht ook dat mijn ratio het wel zou kunnen winnen. Ik ben namelijk heel rationeel ingesteld. Ik zou me niet gek laten maken. En vooral lachen om al die mensen. Ja zeker, dat heb ik ook gedaan, maar toen…….

Hoe werkt ons brein

Vanuit de marketing had ik al eens geleerd dat je eigenlijk het reptielenbrein van mensen moet triggeren om mensen je product te laten kopen. Hier zijn natuurlijk allemaal trucs voor. En ik vond mezelf hier eigenlijk nooit heel gevoelig voor. Vast wel even een momentje, maar ik doe echt maar heel weinig impulsinkopen.

Je brein zit best wel kunstig in elkaar. Je reptielenbrein zoals dat genoemd wordt, controleert onze primaire levensbehoeften, ademhaling en eetlust, veiligheid, overleven maar ook vecht- en vluchtreacties. Pas als deze basisbehoeften geregeld zijn, kun je andere dingen doen.

Dan pas komen het zoogdierenbrein en het menselijk brein in actie.
Het zoogdierenbrein (limbisch brein) zorgt voor onze emoties. Positieve en negatieve emoties en dit brein zorgt er ook voor dat we deze onthouden, zodat we daar later onze keuzes op baseren. Ook irriatonele dingen worden hierdoor geleid. Denk aan koopwoede of je te buiten gaan aan alcohol.

Als laatste laag kennen we het menselijkbrein (neocortex). Dit is ons gezonde rationele verstand. Hiermee wegen we beslissingen af en zijn we meestal in staat om ons zoogdierenbrein of ons reptielenbrein te beinvloeden. We noemen dit vaak ons eigenlijke hersenen, terwijl de andere twee bij belangrijke beslissingen dit menselijk brein in grote mate beïnvloeden.

Hamsteren

Zo werkt het dus ook met hamsteren. Ik was zelf niet in de supermarkt geweest die vrijdag. Op vrijdag haal ik nooit veel boodschappen. We kijken meestal ’s avonds wel wat we eten, waar we eten, of wat dan ook. Mijn menselijk brein was dus gewoon in control.
Natuurlijk voelden wij hier thuis ook de dreiging van het Coronavirus en houden we het nieuws scherp in de gaten. Ik wilde ergens wel graag dat de scholen zouden gaan sluiten. Laten we alsjeblieft deze beslissing nemen, dacht ik te redeneren met mijn menselijk brein.

Maar stiekem was daar het zoogdierenbrein en in zeer grote mate het reptielenbrein aan het duwen. VEILIGHEID!!! Iedereen thuis in isolatie voorkomt, verkleind, de kans op besmetting. Overal wegblijven…..

En dit werd nog eens sterk verstrekt door het gedrag van andere mensen om mij heen. Ik snap nog steeds de logica niet van het hamsteren van WC papier. En rationeel kon ik ook wel verklaren dat ik geen wc papier nodig heb. En ook geen 10 potten met bruine bonen, en ook geen 20 zakken pasta (al denkt T daar hier heel anders over).
Maar in mijn hoofd liep ik toch even de voorraden uit de kast door. En de vriezer. En dacht ik dat wij het nog geen 2 dagen zoouden volhouden als….. JA als WAT eigenlijk?

Mijn brein werd tot het uiterste getest

Image by emmagrau from Pixabay

Dat het Corona virus een gevaar is voor ons allemaal dat is niet nieuw. Rationeel ook heel goed te begrijpen. Een nieuw virus, geen antistoffen, dus is er een grote kans dat je zieker wordt omdat je lichaam nu eenmaal meer tijd nodig heeft om te vechten tegen dit nieuwe virus. Zo besmetten we ook elkaar heel snel, omdat niemand nog antistoffen heeft. Ook heel logisch in mijn ogen dat er dan een grotere kans is om te overlijden. Zeker als je tot een risicogroep behoort.

Maar ondertussen volgen we ook het nieuws en zien we beelden uit China en Italië. Beelden die je alleen kent uit films, uitgestorven straten, doden die niet kunnen worden begraven, of zelfs opgehaald uit huis. Keuzes die gemaakt moeten worden wie er wel en wie er niet behandeld mogen en kunnen worden.
Beelden waarmee je zoogdierenbrein en je reptielenbrein geprikkeld worden.

Reptielenbrein en Corona

Image by Gerd Altmann from Pixabay

De druppel was dan toch toen de regering hier ook aankondigde dat de scholen en horeca dicht gingen. En dat terwijl er in de winkels geen pasta, wcpapier en andere houdbare artikelen meer te vinden waren.
Mijn reptielenbrein nam de overhand, ergens brak het door het gezonde verstand heen. WOW dit is heftig, paniek, wat een onrealistische wereld. Tjee buiten is het gewoon lente aan het worden, hoe kan dat gewoon doorgaan. Moeten we niet ook voedselvoorraden in gaan slaan. Wat als we straks niet meer naar buiten mogen….
Hoe deden ze dit nu vroeger in tijden van oorlog, of nog eerder toen de pest een stad bereikte. Oh echt wat een vergelijking. We beleven hier wel echt een stukje geschiedenis.

En hoe nu verder??

Mijn menselijk brein probeerde uit allemacht mijn reptielenbrein te overheersen vanaf mijn veilige bank.
Inmiddels zijn we een aantal dagen verder, moeten we wennen aan de situatie en maken we er met zijn allen het beste van. Proberen we in Nederland de besmettingscurve af te vlakken zodat we niet allemaal tegelijk ziek worden. We moeten een gecontroleerde groepsimmuniteit proberen te bereiken. Maar we kunnen nog niet voldoende overzien of de maatregelen die we nemen het gewenste resultaat hebben. Spannende tijden, waarin we nog veel onzekerheid hebben en tegemoet gaan. Een groot applaus voor de mensen in de fronlinie in het ziekenhuis, de supermarkten en andere beroepen waar je niet onder menselijk contact uit kan.

Laten we dan met de rest van ons allemaal alsjeblieft vechten tegen het reptielenbrein. Afstand houden en sociale contacten vermijden. En prijs jezelf gelukkig dat ik je dit nog maar een keer vertel via Social media, zodat mocht ik per ongeluk al besmet ben, jou niet hoef te besmetten. Je weet het namelijk niet he….. Dus ga lekker binnen zitten, of in je eigen tuin en laten we de gezellig kletsen via what’s app, Facebook, instagram of welke social media dan ook. Dan zorgen we ermet elkaar voor dat de verspreiding echt gecontroleerd en gespreid verloopt en we de ziekenhuizen niet overbelasten waardoor iedereen het recht op zorg houdt.

Dan zorgen we er met elkaar voor dat de verspreiding echt gecontroleerd en gespreid verloopt en we de ziekenhuizen niet overbelasten waardoor iedereen het recht op zorg houdt.

Dit geldt wat mij betreft ook voor de kinderen. Ook al mogen die volgens de richtlijnen nog prima met elkaar spelen. Ik ben hier gewoon heel terughoudend in. Met mijn menselijk brein met name….

Hoe gaan jullie hiermee om?
Is jullie reptielenbrein ook in actie gesprongen?

Reactie plaatsen