Nog heel even en dan mogen we haar in huis verwelkomen. Ons nieuwe gezinslid. Een nu nog heel klein poesje. Een zwarte.
Nadat de vorige katten waren overleden hebben we 5 jaar geen dieren in huis gehad. En 5 jaar lang ook gemist. Toch was het goed. Een tijdje geen dieren om voor te zorgen. Maar al een paar jaar zijn we voorzichtig met name 1 iemand aan het overtuigen dat er toch weer een beestje bij ons mag komen wonen. En daarna natuurlijk de zoektocht naar een nieuw vriendje of vriendinnetje.
Zwarte kat
De heks in mij wil heel graag weer een zwarte kat. En een zwarte kat op vrijdag de 13e geeft ook gegarandeerd geluk toch? Ik dwing het er in elk geval mee af door altijd een zwarte in huis te hebben. Nee gekheid natuurlijk. Ik vind ze zo mooi! Diverse nestjes kwamen voorbij. Soms zonder zwarte, soms met. En dan was ik te laat, waren alle poesjes al weg. Of soms kreeg ik niet eens een reactie. Tot eind augustus. We waren net terug van vakantie en bij een oud klasgenootje van mij was weer een nestje. Met een zwarte erbij. Tenminste, dat leek zo. Na een berichtje te hebben gestuurd, bleek dat er 1 zwart katje bij zat. Naast 2 zwart witte, een lapje, en twee rode katjes. En het zwarte katje wordt van ons…..
Nog even wachten
De kinderen waren natuurlijk door het dolle heen toen ik ze de foto liet zien van een lief klein slapend zwart katje. Maar nog even geduld, want het beestje is nog veel te klein om bij mama weg te mogen.
Wel begonnen we direct aan een zoektocht naar een naam. En dat is nog niet zo makkelijk kan ik je vertellen.
Diverse namen kwamen langs, Pietje, Zwartje, Draak, Nala, Simba…..
Maar die werden altijd wel door meerderen weggestemd….
Even kijken
Natuurlijk zijn we ook even langs geweest om het hele nest met kleintjes te bewonderen. 
Op dat moment waren ze zo’n 6 weken oud en konden we ook vaststellen dat het kleine zwarte poesje een poesje is. Dat sloot al direct een aantal namen uit natuurlijk. Maar we konden het niet eens worden.
Wel wisten we nu de geboortedatum en de datum waarom ze bij ons mag komen wonen.
Met 8 weken mogen ze het nest uit, maar wij krijgen haar op de dag dat ze precies 9 weken oud is. Praktisch omdat iedereen mee wil met ophalen… En dat past die dag precies. Ook ideaal dat het dan herfstvakantie is en we heerlijk de eerste week thuis zijn om mevrouw wat op te voeden.
Nog geen naam
Maar ze had nog steeds geen naam……
Het is net als met een kind, ik heb allerlei lijstjes met kattennamen bekeken op internet. Uren is er aan tafel gediscussierd over de naam. Wat de een leuk vond, vond de ander helemaal niets. En dan wilden de kinderen ook graag hun stem laten gelden. Lijstjes werden heen en weer geappt en stemmen gewonnen in het andere kamp. Maar nog steeds werden we het niet eens…
Met 8 weken zijn we dan ook nog maar een keer gaan kijken, en knuffelen en spelen natuurlijk. Ze vond het wel erg gezellig, nadat ze door de kinderen verplicht wakker gemaakt was… Ze was al behoorlijk fanatiek. En T vond dat stiekem nog best spannend…
En toen vonden we ook eindelijk de naam.
Binnenkort zullen we haar dan ook even officieel aan iedereen voorstellen.
Hoe heet jullie kat?
