Toen A begon op haar huidige school een aantal jaren geleden hadden we ons voorgenomen dat ze altijd zou fietsen. Gewoon door weer en wind door de polder. Natuurlijk hebben we dat niet volgehouden. Inmiddels is ze regelmatig met de auto naar school gebracht en ook weer opgehaald. Zo stond ik nog niet zo lang geleden voor haar school te wachten en aangezien ik toch niets beters te doen had, dan of op mijn telefoon scrollen, of naar buiten staren, besloot ik de dingen die ik zag eens op te schrijven.
De school waar A op zit heeft alleen HAVO en VWO. Desondanks is het best nog een grote school en A was die dag uit op een dag waarop de meeste klassen uit waren, in elk geval zo leek het als je het aantal pubers zag dat zich, al dan niet haastend, van het plein naar huis begaf. De meeste kinderen waren gewoon op de fiets, hoewel ik lang niet de enige auto was die op een puber stond te wachten. Wellicht dat het tijdstip van de eerste les, of de reistijd hier wel invloed op had. Of misschien hadden veel pubers niet het geluk om die dag gebracht te kunnen worden.
Fiets
Om maar eens te beginnen met de fiets. Ze hebben echt allemaal dezelfde fiets. Een Cortina fiets in dezelfde kleur zwart, met voorop ook een zwart/ donkergrijs krat. Heel af en toe zie je iemand met een afwijkende kleur fiets. Jas Op die fiets zit ook in veruit de meeste gevallen een puber met zwarte jas. Er zijn een aantal wat kleinere exemplaren die met een wat gekleurdere jas rondlopen, maar dat zijn er maar een paar. Ongetwijfeld zijn dat nog brugklassers.
Kapsels
Hier kan ik vooral spreken over de dames. Bijna op elke fiets met een dame zwieren er lange haren om de puber heen. Af en toe in een staart bij elkaar gebonden, maar veelal toch los. En met name ook echt lange haren. De heren heb ik niet goed genoeg kunnen zien, maar ik vermoed dat er hier ook een veelheid aan dezelfde soort kapsels voorbij is gelopen of gefietst.
Telefoon
Tot zover is er waarschijnlijk weinig veranderd in de afgelopen 30 jaar. Hoewel ik me dat van die fiets niet kan herinneren. Ik dacht dat wij meer diversiteit hadden. Maar dan het laatste kenmerk van een puber die het schoolplein verlaat, die hadden wij nog niet. Hoewel wij er waarschijnlijk niet meer oog voor de omgeving door hadden. De puber van nu kijkt op een telefoon en heeft oortjes in. Ze kijken ook niet op of om naar het verkeer bij school, alleen naar het scherm of naar elkaar. Hopelijk zijn de eerste berichten verwerkt zodra ze echt de openbare weg op gaan.
Afbeelding van Gundula Vogel via Pixabay
Tussen al deze op elkaar lijkende pubers, zie ik dan mijn eigen puber aan komen lopen. Ze had wat minder haast om de school te verlaten dan sommige anderen en gaf mij daardoor een mooi blik op het schoolplein. En 1 ding weet ik nu ook weer zeker. Tussen al die op elkaar lijkende pubers, haal ik die van mijzelf er nog steeds gemakkelijk uit. Gelukkig zijn ze dus ook nog steeds heel uniek, al proberen ze dat zelf te verhullen door op elkaar te lijken.
Heeft jou puber ook zo'n fiets?
