Voor de eerste keer vliegen

05 september 2018

Ondanks dat we pas rond half 6 in de middag vliegen zitten we rond 11 uur al start klaar. Tijd om te vertrekken naar Schiphol. T is de afgelopen dagen zo hyper geweest dat het stille koppie nu wel opvalt. Tot we de deur uit lopen. Met volle vaart trekt hij mijn koffer de straat uit.

We zijn op weg. Voor T de eerste keer vliegen. Nou stiekem de 2e keer, maar toen was hij pas 6 maanden oud, en hij kan zich er dus heel logisch niets van herinneren. Vind je het spannend, vroegen we hem de afgelopen dagen wel 100x. Maar zijn antwoord was steeds hetzelfde. Nee, hij vond het niet spannend. Of in elk geval durfde hij het niet toe te geven.

Met de bus naar Schiphol

In 5 minuten lopen we naar de bus die ons naar Schiphol brengt. Wij hebben een ideale busverbinding met Schiphol. De bus komt elk kwartier, we stappen al bij halte 2 op, dus gegarandeerd een zitplaats. Dus een klein half uurtje later staan we met 2 blije kinderen en 2 koffers op Schiphol.

Inchecken

Natuurlijk doen we eerst een rondje over Plaza. Vol verbazing kijkt met name T zijn ogen uit. De hoeveelheid mensen, de wachtende en aankomende mensen bij arrivals. Dan willen we toch wel graag de koffers kwijt. Dus op zoek naar de juiste balie om in te checken.
Voor het eerst maken we gebruik van zo’n automaat.

Nadat je de juiste maatschappij hebt geselecteerd en een paspoort hebt gescand worden alle gegevens opgehaald. Even de andere paspoorten in de scanner en we zijn zo 4 boardingpassen rijker. Thuis hadden we al stoelen gereserveerd, dus dit ging echt heel snel.

We hoefden toen alleen nog maar de koffers af te geven. En ook dat gaat tegenwoordig heel gemakkelijk. Al ingecheckt hoef je alleen je koffers nog maar af te geven. Bij de 2 bemande balies was het druk, maar bij de onbemande automaten was het rustig. Helaas lukte een koffer niet helemaal. Het label werd 2x te lang geprint, waardoor er toch assistentie moest komen. Maar verder is het een ideaal systeem.

Natuurlijk hebben we nog even gekeken op het panorama terras. We hadden al gezien dat we zouden vliegen vanaf Gate D12. En vanaf het panorama terras heb je prachtig uitzicht precies op deze pier.

Natuurlijk stond het vliegtuig nog niet klaar, dat was wel jammer.

Natuurlijk maakte ik later ook een foto vanaf de gate naar het panorama terras.

Security check en douane

Daarna vrij snel besloten langs de security Check en de douane te gaan. Het was gelukkig heel rustig bij de security Check, je hoort ook wel eens verhalen over hele lange rijen en lange wachttijden. Maar wij konden al direct doorlopen. Alle tassen en spullen uit de zakken (inclusief de zakdoeken) in een mandje voor de scan en zelf ook door de bodyscan.
T durfde niet, dus die mocht er langs en werd wel gefouilleerd. Hiervoor werd wel netjes eerst toestemming gevraagd aan de ouders.

Ook ik mocht nog even gefouilleerd worden. Op de scan achter me zag ik dat de scan moeite had met de plek van mijn BH, je zag daar gekleurde vlekken. Dat leverde dus een extra Check op. Zelfs voelen onder het bandje van de BH. Van mij mogen ze. Niet dat het nu heel chill is, maar wel veilig dat mensen niet zomaar van alles mee kunnen nemen in hun BH.

Daarna een snelle paspoortcontrole en we konden shoppen.

Vliegtuigen kijken

Ik wilde graag kijken of ik hier op Schiphol wel mijn zo gewenste nijntje sloffen kon scoren. Die andere waren wel echt versleten, dus ik was er wel heel blij mee. Natuurlijk een hapje gegeten en verder hebben we vooral vliegtuigen gekeken. Vliegtuigen die aankomen en weggaan bij de pier, die geladen worden. Wij kunnen ons hier echt uren mee vermaken. En natuurlijk heel leuk voor de kinderen, de doorkijk naar de bagageband,

De resterende tijd die we nog hadden om te wachten op het eigen vliegtuig vloog dan ook zo voorbij.

Bij de gate stond dan eindelijk het vliegtuig klaar. En vlak voor we dan eindelijk mogen boarden, zagen we (altijd goed om te weten) dat onze koffers het vliegtuig in gingen. Gelukkig die gaan mee.

Vliegen

Door de slurf naar het vliegtuig, dan wordt het toch wel een beetje spannend.

Maar het valt T alles mee. Het stijgen van het vliegtuig is net een soort achtbaan. Lekker snel en het geeft ook zo’n gevoel in je buik. Eenmaal in de lucht wil hij gewoon lekker kleuren in een van zijn boeken.

Natuurlijk wil hij wel even de wc van het vliegtuig bezoeken, maar is de spanning verder wel weggevallen.
De vlucht verloopt ook voorspoedig. Via Duitsland, Oostenrijk en Italië. We steken over bij Venetië naar Kroatië. Eindbestemming Pula.
Een heel klein vliegveld, en ondanks dat er meerdere vliegtuigen staan, zijn we de enige in arrivals.

We kunnen daardoor vlot door de douane, en ook de koffers liggen al snel op de band. En zo stappen de de Kroatische avondzon in.

Hebben jullie wel eens gevlogen?