Vakantie in Cornwall; Marazion

Nadat we een aantal dagen in Londen waren geweest, reden we door naar Marazion in het uiterste Zuid Westen van Cornwall.  Met de Tesla hadden we onderweg mooie plekjes bezocht en ook het links rijden went.

Wel vermoeiend dat het grootste deel van de weg een provinciale weg is en geen snelweg, dus je nog dwars door kleine dorpjes rijdt en veel rotondes tegenkomt. Maar de reis verliep voorspoedig en mooi op tijd kwamen we aan in Marazion. We vonden het huisje dat we hadden gehuurd gemakkelijk. Alleen het krijgen van de sleutel was nog even lastig. We hadden niet de juiste code voor het sleutelkastje gekregen. De eigenaar was echter niet goed bereikbaar en het kostte een aantal telefoontjes met de organisatie om de juiste code te krijgen.

Het huisje was perfect!! Het ligt op loopafstand van het strand, maar wel heel rustig. Een ruimte woonkamer met keuken, 2 slaapkamers en ook 2 badkamers, beide met toilet en douche, ideaal.


Ook parkeren is in principe perfect geregeld. Heel Marazion is betaald parkeren, of je hebt een vergunning nodig. De vergunning lag voor ons klaar in het huisje en hoefden we alleen nog maar achter het raam te leggen. Alleen de parkeerplaats was erg krap. Er waren maar een paar plekken waar we met de Tesla goed konden parkeren, anders konden we er niet meer uit. Voor de meeste dagen geen probleem, want ook de andere bewoners waren vaak op pad. Alleen op de laatste dag hebben we gezorgd dat we een van de beste plekken hadden om in elk geval vroeg te kunnen vertrekken.

De meest lawaaierige buren waren de meeuwen die zich elke dag goed lieten horen.



Maar eerst nog vakantie. Marazion is de perfecte uitvalsbasis om dit uiterste zuidwesten van Cornwall te ontdekken.

Marazion

Marazion zelf is een klein schattig dorpje, echt een vakantiedorpje. Aan het einde van de dag zie je mensen met handdoeken en slippers terugkeren naar hun vakantie cottages. Geen grote vakantieparken, maar alleen schattige huisje en een paar hotelletjes. Dus heerlijk geen massatoerisme, zoals we soms wel gewend zijn vanuit Spanje en Frankrijk.


Bij de Kings Arms kun je op het terras gezellig wat drinken, en ook, mits je reserveert goed eten. De mosselen waren daar echt geweldig.

Ook Crabby's was erg leuk, om met uitzicht op Zee wat te drinken. En een lekker ontbijt hadden we in The Godolphin.


Chapel Rock Café  (links onder op de foto) zag er ook leuk uit om je ontbijt te halen. En natuurlijk kan de locale snackbar voor Fish en Chips niet ontbreken. Maar we aten ook regelmatig gewoon in het huisje.

St. Michaels Mount


St Michaels Mount ligt aan de kust vlak voor Marazion. Het is een eiland met hierop een kasteel en een kapel. Het kasteel wordt nog steeds bewoond door Lord and Lady St Levan. En je mag dus een deel van hun huis bezoeken. Ook de tuinen van het kasteel prachtig. Zij waren op de dag dat wij er waren echter gesloten en we konden er alleen van bovenaf een foto van maken. Net als de Mont St. Michel in Frankrijk, is St Michaels Mount bij eb lopend te bereiken. Bij vloed is de weg volledig overspoeld en kun je alleen met de boot. Nadat wij al een keer lopend de oversteek hadden gemaakt, was het wel leuk dat toen we het kasteel echt gingen bezichtigen dat we deze keer met de boot moesten. En echt vanaf de haven, want het was volledig vloed.


De kinderen konden in het kasteel een speurtocht doen en kregen daarmee aan het einde een houten medaille als aandenken. Perfect als souvenir.


Geevor Tin Mine

Cornwall staat ook wel bekend als het mijn district. Dus een bezoek aan een van de mijnen kan natuurlijk niet ontbreken. Wij kozen voor de Geevor Tin mine, maar de Levant Mine and beam engine was ongetwijfeld ook een goede keuze geweest.

Het museum neemt je helemaal mee in de dag van de mijnwerker. Naast de machines voor de liftschachten zie je ook de omkleedruimtes en douches van de mijnwerkers en het kantoor van de vakbond. Maar daarna ook in het hele proces van de mijn. Zodra de erts boven de grond is gehaald, en op de schudmachines en lopende banden wordt getransporteerd en uitgezocht.

De mijn is in de jaren 80 pas gesloten, dus veel van de machines zijn relatief modern. Maar ook oudere werktuigen, draagkarren staan natuurlijk uitgestald.


Wat absoluut niet mag ontbreken is een stukje ondergronds. De meeste gangen hebben ze vol laten lopen met water. Voor de veiligheid. Maar een klein stukje van de mijn kun je bezoeken. Het geeft een goed beeld van de beperkte ruimte die de mijnwerkers hebben in de gangen. Smal, laag, donker, hoewel dat laatste nu natuurlijk meeviel, omdat het geschikt gemaakt is voor bezoekers. Toch geeft het een goed beeld van een mijn. Zeker voor degenen die nog nooit een mijn hebben bezocht.



Lands End

Natuurlijk mag een bezoek aan Lands End niet ontbreken. Het is het uiterste puntje van Cornawall. Het meest zuidwestelijke stukje van het land. Natuurlijk hoopten wij hier ook op mooi weer, zodat we adembenemende uitzichten hadden, Maar je weet het weerbericht van Lands End is heel simpel:

If you can see the Scillies it is going to rain. If you can't see them, it is raining.


The Scillies is een groep met eilanden zo'n 50 km uit de kust. En wij konden ze niet zien. We hadden deze dag het perfecte weer om je een scene uit een smokkelaars film/boek voor te kunnen stellen. Het waait en het miezert. 's Nachts even het licht van de vuurtoren uit, en de schepen botsen op de rotsachtige kust. En de lokale bewoners kunnen de smokkelbuit binnen halen.


Het is wel echt genieten van de prachtige kusten, de heide en het verder bijna kale landschap.

En als het wel een keer prachtig weer is, wat vaak genoeg voorkomt, dan is hier een prachtige zonsondergang te zien.

St. Yves

Op de andere regenachtige dag bezochten we het vissersdorpje St. Yves. Een prachtig haventje met een klein strandje en helemaal opgebouwd tegen de rotsachtige kust. Ondanks het regenachtige weer was de jeugd druk met zwemmen en springen vanaf de rotsachtige haven in de zee. En de jongere kinderen met hun ouders met het vangen van krabben. Helaas heeft deze regio van Engeland, net als de rest van de wereld te maken met personeelstekorten. Het lukte ons dan ook niet om binnen een fatsoenlijke tijd in wat te bestellen. Daarom besloten we weer te vertrekken en ergens anders onze cream tea te nuttigen.


We reden over kleine weggetjes, waar je goed op moet letten als je elkaar wilt passeren. De bus voor ons, zorgde dat wij elke keer zo door konden rijden, naast de spectaculaire kusten een must see of beter gezegd must do als je in Cornwall bent. Onderweg kom je genoeg plekjes tegen waar je wederom prachtige uitzichten hebt op de kust.


Strand

De overige dagen brachten wij door op het strand. Perranuthnoe Beach is een prachtig strand, met een coast guard om te zwemmen en te relaxen. Parkeren kan op eigen grond, en er wordt een vrijwillige bijdrage voor gevraagd. En bovenaan staat een leuk strandtentje voor wat drinken en ook eten. Zowel afhalen als daar lekker op het terras te zitten met natuurlijk ook hier een prachtig uitzicht over Het Kanaal.



Aangezien we maar een weekje waren in dit prachtige stuk van Engeland. En er is ongetwijfeld nog veel meer moois te ontdekken. Ik ben hier immers ook teruggekomen nadat we hier 26 jaar geleden onze eerste vakantie zonder ouders hadden gedaan.

Wandeltochten te maken en idyllische plekjes te ontdekken. Musea en andere dingen te bezoeken, wellicht komen we nog een keer terug. Als is het alleen maar voor de thee met scones.


Zijn jullie wel eens in Engeland op vakantie geweest?