Nog een keer een paard

Nog een paar jaar en dan is T ook van de basisschool. Ik tel al een beetje af, dat krijg je met een laatste. Maar voor het zover is, mogen we alles nog een paar keer meemaken. Zo ook de surprises. Na een aantal keer, krijg je dan ook te maken met dubbelingen.

Thema Sport

Zo is bij T het thema van de surprises dit jaar sport. Met A hebben we dit thema niet gehad, dus ik dacht dat we iets nieuws mochten gaan proberen. Maar T trok het lootje van een dame die paardrijden als sport op gaf.

Op zich kwam dat ook wel weer goed uit. Een paard maken, dat hebben we al eens gedaan, alleen dan in het thema Sinterklaas. Deze keer dus in het thema sport.

Alleen een paard vonden we eigenlijk niet voldoende. En wat associëren we nog meer met paardensport? Juist een springend paard over zo'n hindernis heen.

Paard

Het idee van het paard was dan ook niet al te moeilijk, we namen het voorbeeld van A en kozen alleen voor een ander kleur paard. Dit paard is immers niet Amerigo of tegenwoordig Ozosnel. Nee dit is een heel ander paard. Met bruin papier pakte T dan ook de doosjes in, maakte de oren en koos voor het contract wel voor wit met bruine staart en manen.

Nu alleen de hindernis nog.

Hindernis

De hindernis was eigenlijk ook zo in elkaar gezet. Hij bestaat uit 4 kleine blikjes Pringles, aan elke kant 2 op elkaar. Vast gemaakt door er een mooie kleur papier zo strak mogelijk omheen te plakken. In de bovenste 2 blikjes heeft T een gat gesneden waar precies een keukenrol in past. Deze eerst ook bekleed met de juiste kleur papier en gekleurde stroken geven de balk een reëel uiterlijk. De onderste balk van de hindernis moet nog even wachten. Deze bevestigen we als laatste. Voor het gedicht hebben we namelijk ook nog een plekje nodig. En daarvan maken we de laatste hindernis balk.

Een A4 maken we op maat. Moet net iets smaller worden, anders past het er niet goed tussen. Op de achterkant maken we net als op de bovenste balk alvast stroken, zodat die ook goed zichtbaar zijn. En op de andere kant schrijven we het gedicht. Oprollen, dichtplakken met een klein stukje plakband. Twee touwtjes eromheen en dan hangt hij er perfect onder.

Vastzetten

Het grootste vraagstuk was nog even hoe zetten we het geheel vast? Maken we nog een groene ondergrond? Maar eigenlijk is het veel leuker om het paard "echt" te laten springen. Het lukt ons om het paard op zijn achterbenen te laten staan. En dan komt net de borst tegen de bovenkant van de hindernis aan. Aangezien we hem niet echt kunnen laten zweven is dat het hoogst haalbare van ons. Een heel dun randje om te plakken, maar goed genoeg. Zo lijkt het nu ook of het paard echt springt.

Trots

En ja dan ben ik eigenlijk heel trots op het eind resultaat. Ik heb er eigenlijk helemaal niets aan gedaan dit jaar. T is echt een knutselkampioen. Met een klein beetje aanwijzingen kan hij dit dus helemaal zelf. Als het plaatje maar in zijn hoofd zit. Mama moet een klein beetje het idee vertalen naar een concrete actie. Maar dan doet het het vervolgens toch helemaal zelf.