Ik heb de baan die ik niet kreeg

Zoals jullie in Myluckyshirt al konden lezen heb ik gesolliciteerd. Ik werk nu al een hele tijd als oproepkracht in de verpleging. De laatste tijd merk ik dat het echt wel zwaarder word, vooral lichamelijk. Dit komt niet alleen doordat de zorgzwaarte is toegenomen in vergelijk met 20 jaar geleden maar ook omdat ik fibromyalgie heb. Ik kan niet meer dan twee dagen achter elkaar sjouwen, rennen duwen en trekken aan mensen. Dat wil mijn lichaam gewoon niet meer.

Alleen thuis

Toch wil ik graag wat meer gaan werken. Nu Q en A niet meer overdag thuis eten is het wel erg saai thuis en merk ik dat ik eigenlijk de hele dag zit te wachten tot ze weer thuiskomen. Ook kan ik vertellen dat manlief een andere baan heeft geaccepteerd. Hij werkte zoals jullie weten op een offshore productie platform van olie en gas. Hij was steeds twee weken weg en dan drie weken thuis. Maar hij heeft een kantoorbaan geaccepteerd en gaat dus ook gewoon kantoortijden werken. Een grote verandering voor ons allemaal. Maar voor mij ook een kans om meer te gaan werken, maar dan moeten de tijden wel een beetje lekker zijn.

Kantoorbaan

Dat was dus de reden waarom ik uiteindelijk besloot te solliciteren maar ik werd niet aangenomen. Ik vond dat erg jammer maar er was iemand met een klein streepje voor (namelijk ervaring). Eigenlijk heel snel daarna kreeg ik een tijdelijk baan aangeboden op mijn huidige oproepcontract maar wel voor 18 uur per week en kantoortijden.

Ik heb de baan die ik niet kreeg

Die baan heb ik geaccepteerd. We maakte afspraken voor dagen en ik ging maandag aan het werk. Terwijl wij bezig waren met alle programma en applicatie toegang kreeg ik een telefoontje. Er was nog een vacature op de baan (die ik niet kreeg) vrij gekomen en ze wilden mij daar graag op aannemen voor 24 uur per week. De vacature zou dan niet verder worden uitgezet, mits ik hem als nog wilde vervullen.

Ineens had ik dus twee banen. Na een kort gesprekje met mijn huidige baas , mijn man en de kinderen heb ik de knoop doorgehakt. Ik ga voor de baan van 24 uur. Een nieuwe uitdaging, een vast contract en een functie waarbij ik toch nog contact heb met patiënten. Ik word nazorgcoördinator in het ziekenhuis. Ik ga de nazorg voor patiënten regelen die niet zonder extra zorg naar huis kunnen of die (tijdelijk) naar een andere instelling moeten om te revalideren.

Veel veranderingen

Ik heb er ontzettend veel zin in. Thuis gaat er wel een hoop veranderen qua ritme. Er is niet altijd meer iemand thuis als de kinderen uit school komen of naar school toe moeten. Maar ze zijn groot genoeg om dat te regelen. Bovendien begin ik om 8:30 en over een paar maanden zit ook Q op de middelbare school en gaan ze allebei alsnog voor mij de deur uit. De hond gaat er waarschijnlijk het meeste van merken. Voorheen was er bijna altijd iemand thuis en nu zal hij wat vaker alleen zijn overdag.