Herfstwandeling in Groenendaal: kleuren, kastanjes en kleine ontdekkingen

De herfst is misschien wel het mooiste seizoen om het bos in te trekken. De geur van natte bladeren, het zachte zonlicht tussen de bomen en het geknisper onder je voeten maken elke wandeling bijzonder. Zeker als je, zoals ik, bijna je hele leven in dezelfde omgeving woont en er plekken zijn waar je steeds weer naar terugkeert. Zo ook het Groenendaalse Bos – een vertrouwde plek vol herinneringen en nieuwe ontdekkingen.

Terug naar bekende paden

Als je na 48 jaar nog steeds bijna op dezelfde plek woont als waar je bent geboren, kan het bijna niet anders dan dat er plekken zijn die je na al die tijd nog steeds opzoekt. Een van die plekken – waar we eerder al over schreven – is het Groenendaalse Bos.

Groenendaal is een van de oudste landgoederen in de regio, met uitgestrekte bossen, lanen en kleine vijvers. Al eeuwenlang trekken mensen hier hun wandelschoenen aan om te genieten van de natuur, te spelen of gewoon een frisse neus te halen. Vooral in de herfst is het bos een feestje voor de zintuigen: kastanjebomen kleuren goud, bladeren knisperen onder je voeten en paddenstoelen steken overal hun kopjes boven de aarde uit.

Herinneringen aan vroeger

Al toen ik klein was, gingen we hier wandelen. Aan de Vrijheidsdreef kastanjes zoeken in de herfst, maar ook gewoon lekker rennen en spelen. Sommige plekjes in het bos bezoek ik nog steeds, en ze roepen meteen herinneringen op. De grote laan met beukenbomen, de Vrijheidsdreef met kastanjebomen – staan ze er eigenlijk nog steeds? – en het zoeken naar beukennootjes, waarbij je soms ontdekt dat ze leeg zijn. Natuurlijk hoort ook het speuren naar paddenstoelen erbij, of gewoon je dagelijkse stappen zetten in een heerlijke omgeving.

Herfstgevoel in het bos

Afgelopen weekend maakten we weer een wandeling door Groenendaal. De zon scheen en maakte mooie patronen op de door afgevallen bladeren bedekte bospaden, terwijl er in contrast nog vele groene blaadjes aan de bomen zaten. Het zachte geritsel van de bladeren onder je voeten geeft direct een heerlijk herfstgevoel. Ondanks de drukte van de vele bezoekers op zondagmiddag, met honden en kleine kinderen, vind je toch nog plekjes waar je bijna alleen loopt in de natuur. De paddenstoelen die in grote getalen al aanwezig zijn, versterken dat herfstgevoel en zorgen voor mooie plaatjes om te fotograferen.

Opvallend was dat we bijna geen vliegenzwammen zagen. Dat klopt eigenlijk wel: ze houden het liefst van berken en dennen, en omdat Groenendaal vooral uit beuken en eiken bestaat, kom je ze hier minder vaak tegen.

Details en momenten om te koesteren

Wat ik vooral zo fijn vind aan deze wandeling, is dat het een combinatie is van herinneringen ophalen en volledig opgaan in het hier en nu. Ik let op de details die ik vroeger misschien niet zag: het patroon van de bast van een beuk, een roodbruine eikel die glanst in het zonlicht, het spel van schaduw en licht tussen de bomen. Het is een reminder dat de natuur elk seizoen iets nieuws laat zien, zelfs op plekken die je al jaren kent.

Of je nu kastanjes zoekt, paddenstoelen spot of gewoon geniet van je dagelijkse stappen in een heerlijke omgeving: een wandeling door Groenendaal in de herfst is een traktatie voor alle zintuigen. Het laat je vertragen, herontdekken en vooral genieten van de kleine dingen die het leven zo rijk maken.