Een frisse start: een nieuw schrift

Wederom een frisse start. Deel 5 alweer uit de 10x een frisse start. Een die we allemaal wel kennen. Een nieuw schrift. Alleen al op de basisschool schrijven we met zijn allen schriften vol.

Een heel normaal fenomeen dus eigenlijk, een schrift. Ik sta er niet dagelijks bij stil, maar hoe bijzonder A het vond, zette mij toch even aan het denken.

Moeilijk mama!

In groep 3 werkte ze voornamelijk in werkboeken. Voor lezen, schrijven en rekenen heb ik dan vorig jaar ook een leuke verzameling voor haar opgebouwd. Vanaf dit schooljaar is het aantal werkboeken flink verminderd en daar is het schrift voor in de plaats gekomen.

“Moeilijk mama”, zei ze na een paar schooldagen. “We moeten alle sommen in een schrift maken.”
Wat was er dan precies zo moeilijk? Niet de sommen. Maar je moet eerst de les en de taak opschrijven: blok 1, les 1
Dan de nummer van de som. En dan pas het antwoord.
Voor een 7 jarige een hele onderneming, terwijl het antwoord van de som al in je hoofd zit.
Later wordt dat heel normaal, ik kan me dit van vroeger ook niet meer herinneren. Toch hebben we dit allemaal ooit meegemaakt.

Netjes beginnen

Wat ik me wel herinner, was dat ik altijd weer heel netjes begon in een nieuw schrift. Extra netjes schrijven. Vanaf de middelbare school kwam daar ook het gebruik van kleuren bij. Onderstrepen van de belangrijkste zaken. Een enorme tegenstelling met de laatste bladzijdes van het schrift. Slordig, onderstrepingen vaak met pen, als het al onderstreept werd. Fouten doorgekrast ipv netjes weggewerkt. Het extreem nette kostte gewoon te veel tijd. Maar het was zo mooi en overzichtelijk. En na een paar lessen, als je veel moest opschrijven, was er gewoonweg geen tijd voor, dus verwaterde het, en werd het nieuwe schrift weer normaal.

Dit kunnen we met recht een hele kleine frisse start noemen. Maar wel een die vaak voorkomt. Een kleine schatting van onze dame in groep 4:
Rekenschriften, ze heeft er 2. Eén voor het gewone werk en één voor de weektaak (zelfstandig werken naast de instructielessen)
Taalschriften, 1 schrift.
Van alles wat schrift. Hierin schrijven de kinderen de antwoorden van de vragen op het Digibord, een herhaling van de stof van de laatste tijd. Deze wordt als inlooptaak gegeven, en werkt iedereen aan zodra ze ’s ochtends de klas binnenkomen.

En gemiddeld gebruikt ze denk ik per schrift er 3 per jaar. Dat is dus al 12 schriften per jaar. In alleen groep 4.
Ik denk dat dat de komende jaren alleen nog maar meer wordt. De opdrachten worden namelijk ook steeds groter en langer.

Dus 12 keer een frisse start!

En ik nu? Geen schriften meer, maar ik kan nog steeds genieten van een nieuw schrijfblok. En dan weer netjes beginnen totdat…..

Werken jullie ook altijd netter als je net in een nieuw schrift of schrijfblok begint?