Wij zijn allemaal familie, de wereldbevolking
Maak jij je ook wel eens zorgen over de aarde en probeer je ook zo “groen” mogelijk te leven. Voor zover het binnen je eigen kunnen ligt, natuurlijk. Want soms is groen ook duurder dan niet groen. En de auto willen we ook niet altijd laten staan. Groen zijn betekent niet, met geiten wollen sokken en alles op de fiets toch? Is groen zijn genoeg?
Minder afval
Zelf ben ik vooral bezig met afval. Minder afval produceren. En het afval dat we hebben scheiden. Ik kan ook niet wachten tot T uit de luiers is, want dan heb ik daar geen afval meer van. De overstap naar wasbare luiers heb ik nooit gemaakt. Toen hij geboren was, stond ik er niet bij stil dat deze mogelijkheid ook bestaat. En eerlijk gezegd was het ook wel praktisch met het kinderdagverblijf, die wegwerpluiers. Zij gebruikten ze ook. Deze hopelijk korte tijd zit ik nu nog wel even uit met de wegwerpluiers.
Is het genoeg
Is het wel genoeg? Dat vraag ik me wel eens af. En als iedereen nu nog meer zijn best zou doen? Daar is gezien de koppen op de vuilnisbakken echt nog wel eer te behalen. Maar ook als iedereen dit dus echt zou doen, en we zouden minder afval produceren. De wereldbevolking groeit nog steeds enorm hard. We worden ouder, overleven meer ziektes en hebben meer dan genoeg ziektes uitgebannen. Dus de wereldbevolking blijft groeien. En met deze groei, hoe weinig afval we ook per persoon produceren, er komt toch meer bij. En welke gevolgen heeft dit nog meer, aangezien we niet alleen afval produceren, maar ook willen eten. En waar moet dit eten groeien, en dat gaat ten koste van…..?
Egoïstisch
Het is misschien ook wel erg egoïstisch om 2 kinderen op de wereld te hebben gezet. Ik wil en kan ze ook niet meer missen. Maar ik ben niet de enige. Denk ook maar eens aan al die wensmoeders, bij wie het niet lukt, en hoe de medische wetenschap hen helpt, om deze werkelijk geweldige droom waar te maken. Ik gun het hen net zo, als ik het mijzelf gun. Maar helpen we onszelf straks naar, ja naar wat eigenlijk. Ik denk nog eens terug aan Inferno van Dan Brown.
De wereldbevolking in beeld
Hoe ik nu zomaar weer eens op deze overpeinzingen kwam? Op twitter volg ik onze astronaut Andre kuipers. Hij plaatste dit filmpje. Mooi, maar huiveringwekkend wat snel het gaat.
Wat mij nog meer opviel? Europa, India en China. Al vanaf het begin grote hoeveelheden mensen. En hier groeit de bevolking ook het hardst. Misschien toch maar verhuizen naar de Out back in Australië. Daar is het nog lekker rustig in elk geval 😉
Naast het filmpje vond ik tegelijkertijd een grappige stamboom, die de groei van de wereldbevolking op een andere manier ook goed weergeeft.
Maak jij je wel eens zorgen over de wereld?