Waarom mama's het niet alleen doen

Alle mama’s weten het. Er komt een periode dat zelfs het toilet geen  me-time oplevert. En het lijkt zo makkelijk, deur op slot en je bent alleen. Maar nee hoor.  Het schijnt wel goed te zijn voor de zijdelijkheidstraining als ik dan toch een positief punt moet noemen. Zien plassen doet plassen.

Zindelijk worden

Die echte zindelijkheidstraining wil nog niet echt lukken. Als ik drie ben en ik plas nog in mijn luier zijn uitspraken die hij vlot weet te vertellen als de wc ter sprake komt. Meegaan naar de wc is zijn enige leuke puntje uit de training. Een goed begin, dus dat moet het halve werk zijn.

Wat doet T dan wel op het toilet?

Hij vindt het er heel gezellig. Licht aan, licht uit. Doorspoelen is ook een heel leuk spelletje. De voorraad wc-rollen kun je ook gebruiken als blokken. Lekker bouwen en stapelen. Ook bedenkt hij heel soms dat hij ook direct op het toilet wil zitten. Dat vraagt om een verbouwing, want het potje wil hij niet.

Gelukkig heeft hij het gebruik van het fonteintje nog niet ontdekt. in elk geval is hij niet bang voor alle dingen op en rond om het toilet.

Andere “leuke” dingen op het toilet

Tennissen. Ja hoe verzin je het. Wij hebben best een ruim toilet, maar met racket en bal om je heen zwaaien…. Nee dat vond mama niet echt een succes.

Mama zal blauwe beer wel nodig hebben. Dus hing de lievelingsknuffel opeens bij mama op het toilet.  Zelf was hij weer gaan spelen met zijn vader en zus.

Ook in het weekend is het op het toilet gezellig. Ook al zijn A en papa in de kamer en is hij er niet alleen. Hij komt toch even kijken. Helaas kan ik hem  nog niet verleiden om dan toch ook regelmatig zelf te proberen een plas te maken in dat reuze gezellige kamertje. Maar tot hij zover is, doet mama het niet alleen. Want ik hoop nog steeds: zien plassen…

En dan zit mama over een paar jaar vast wel weer rustig.

Doe jij ook aan passieve zindelijkheidstraining?