Sneeuwman traktatie
Vorige week was T dan eindelijk jarig. Eindelijk 5! Maar trakteren op school hoefde voor hem niet zo. Wel leuk, maar zo’n muts hoefde hij niet. Gewoon te spannend en teveel in het middelpunt van de belangstelling. Toen ik dat eindelijk boven water had, wilde hij wel graag trakteren. Dan nog een mooie, makkelijke en lekkere traktatie uitzoeken. Want alleen bij A kwam ik er het eerste jaar gemakkelijk af. Zij wilde gewoon een zakje chips! Maar T niet. Hij wist ook niet zo goed wat wel. Dat begrijpen we natuurlijk heel goed, dus ik dook wel weer even op Pinterest.
Sneeuwpoppen
Op zoek naar een makkelijke, leuke en toch ook lekkere traktatie. Waar ik bij A toch altijd keek naar wat zomerse traktaties mocht ik me deze keer onderdompelen in winterse traktatie. En samen met T vonden we leuke sneeuwmannen. Winters, leuk en ook zeker lekker voor kleuters. En niet onbelangrijk, hij kan zelf helpen met maken.
Deze sneeuwpoppen spraken hem ook het meeste aan. Dus de volgende stap was naar de supermarkt.
Wij moesten er 25 maken en daarvoor kochten we
2 zakken marshmallows
2 zaken met opgerolde droppen
1 zak tumtum
1 zak met dropveters, of in ons geval rode fruitveters
1 zak met zoute stokjes
een stift met eetbare inkt.
25 stokjes
Sneeuwmannen maken
We beginnen natuurlijk eerst even met het lijf. 3 marshmallows rijgen we dicht tegen elkaar aan, in de lengte op een stokje. Niet te ver naar beneden, want we willen geen lange uitstekende stokken maken. T had er plezier in om dit te doen.
Toen er 25 sneeuwpoppen in wording lagen hebben we ze eerst een hoed opgezet. De opgerolde drop ging ook gemakkelijk over het stokje heen. En dat sloten we af met een vrolijk gekleurde tum tum. T kreeg die er niet altijd even strak op, dus daar hebben we hem wel meegeholpen.
De rode aardbeienveter, heb ik daarna om de nekken geknoopt. Dit lukte T niet, en ook A die kwam helpen vond dat nog best wel lastig. Maar 2x dubbelvouwen en dan door elkaar steken en de sjaal zit er leuk omheen.
T hebben we ondertussen aan het werk gezet met de stift met eetbare inkt. Hij heeft alle stippen op de buik gemaakt.
Daarna mocht hij ook de gezichtjes maken. De monden en de ogen. A zette daarna de neus er met een andere kleur stift op.
De armen waren dan het laatste stukje. De zoute stokjes brak ik in 2 stukken, zodat ik ze met de “scherpe” kanten in de marshmallow kon steken. Een voorzichtig werkje, dat ik dus ook zelf deed, omdat de stokjes makkelijk verder braken. Maar ze bleven gelukkig wel heel goed zitten. Ergens was ik wel bang namelijk dat ze er ook snel uit zouden vallen.
Meenemen
Nu moesten ze alleen nog meegenomen worden naar school. Daarom heb ik een gezellig mandje helemaal volgepropt met piepschuim. Een laagje aluminiumfolie er overheen, zodat je niet de losse en ongelijke stukken piepschuim zag. Heb je mooie stukken, dan is piepschuim net sneeuw en hoef je het natuurlijk niet te bedekken.
De stokjes met de sneeuwpoppen prik je er dan gemakkelijk in. Een beetje doorzichtig folie eroverheen en klaar is de traktatie.
Nu alleen nog vervoeren op de fiets. Maar oké dat werd uiteindelijk dus lopend. Ik had het mandje bij A in het krat gezet, maar zij durfde er niet mee te fietsen. Gelukkig is de school ook lopend goed te bereiken.
T kon verder het mandje zelf heel goed dragen. Het was niet zwaar of groot, dus hij kon de traktatie goed uitdelen in de klas.