Over chicklits en fantasy

Ik lig in bed. Voorjaar en het raam staat open. Terwijl ik een spelletje Candy Crush speel, luister ik naar de geluiden van de nacht. Ze klinken zomers, en dat na de heftige onweersbuien en storm van vanmiddag.

Ik hoor een vogel krijsend overvliegen, een vliegtuig maakt zich klaar voor de landing en heel ver weg in de verte hoor ik het geluid van de snelweg.

Vakantie van vroeger

Het doet me denken aan de vakanties van vroeger. Met de auto naar Frankrijk. Het vertrek was midden in de nacht, zodat we na een volle dag nog met licht aan zouden komen op de camping. Het geluid van een parkeerplaats naast de snelweg. Ronkende vrachtwagens, vele malen luider dan ik nu in mijn bed hoor. Maar ik kan er naar verlangen, dat gevoel van vakantie.

Chicklit

Ondertussen dwalen mijn gedachten af. Ze dwalen af naar het boek dat ik vanavond uit las. Ik denk nog na over het verhaal. Het was een lekker boek, een Nederlandse Chicklit. Ik voel mezelf zelfs nog een beetje de hoofdpersoon. Ik kan het boek dus nog niet helemaal loslaten merk ik. Het is fijn om even de hoofdpersoon te zijn in een ander leven. Wetend dat we afscheid nemen met een happy end.

Dat happy end in een boek is fijn. Loslaten met een heerlijk gevoel, en mijn -dan ineens- romantische geest, verzint er nog een happy leven achteraan. Deze mensen uit dit boek hebben geen zorgen meer, alle problemen zijn net opgelost.

Fantasy

Weer dwalen mijn gedachten af, dit keer naar een boek dat ik lang geleden las. Een fantasy deze keer. Een sprookjeswereld met magie en draken. Hoewel zeer zeldzaam, er zijn echt draken. Geen auto’s geen motoren, maar paarden en mankracht. Naast het liefdesverhaal in fantasyvorm moet ook de wereld worden gered. Mijn romantische geest maakt er een altijd zonnige groene wereld van waarin alleen de hoofdpersonen en bijrollen problemen hebben. De figuranten zijn zeer gelukkig, zeker in vredestijd. En bij oorlog zijn ze gewoon even niet aanwezig.

De realiteit

Boem! Terug in de realiteit. Oorlog! De figuranten zijn wel aanwezig in deze echte wereld. Wij vierden nog niet zo lang geleden 70 jaar vrijheid in Nederland, maar niet overal op de wereld is men vrij. Ik kijk bijna geen nieuws, ik kan er niet zo goed meer tegen. Al die ellende op de wereld. Ik lees liever een leuk boek.

Langzaam dwalen mijn gedachten weer af naar het boek dat ik net uitgelezen heb. Het is een fijne plek om te ontsnappen. Ontsnappen aan mijn eigen dagelijkse zorgen en de wereldproblematiek. De hoofdpersoon wacht op me, en met mijn eigen fantasie over hoe het verhaal verder gaat val ik langzaam in slaap….

Lees jij ook zo graag boeken?