Mama-dochterpraat, puberstijl 2

Ongeveer een jaar geleden had ik de schrik van mijn leven. Een knobbeltje in mijn borst. Om mij heen waren al verschillende dames die te maken kregen met borstkanker dus het was wel even slikken. Gelukkig bleek na de foto en de echo dat er niks aan de hand was, maar het zet je toch weer even op scherp.

Borsten en kanker

Dochter A werd al op vroege leeftijd geconfronteerd met kanker in haar directe omgeving. Haar juf stierf aan de gevolgen hiervan toen zij in groep 1 zat. Een andere juf werd ook ziek en kwam niet meer terug op school en ook haar favoriete juf kreeg de diagnose kanker. Voor A is kanker een ziekte waar je serieus rekening mee moet houden, een ziekte waaraan je dood kan gaan. Een van de bovengenoemde juffen kreeg borstkanker.

Borstenpraatje

Toen A haar lijf begon te veranderen hebben we dan ook een borstenpraatje gehouden.
Niet alleen wat ze kan verwachten in de groei ervan zoals de pijn tijdens het groeien maar ook dat ze zichzelf moet gaan controleren.

Nu is het natuurlijk wel zo dat een groeiende borst heel anders aan voelt dan een ontwikkelde borst, maar toch vind ik dat het bij de opvoeding hoort. Het doen van zelfonderzoek moet een gewoonte worden. Elke eerste van de maand bijvoorbeeld even een momentje nemen, onder de douche of in bed, om te voelen of er niks vreemds te vinden is.

Doe jij aan zelfonderzoek en praat jij hierover met je kinderen?