Je bent uitgenodigd, of niet?
Het is weer zover, er staat weer een kinderpartijtje voor de deur. Na de vraag, wat gaan we dit jaar doen voor je feestje, is de volgende vraag: Hoe veel kinderen mogen er worden uitgenodigd?
En geloof me, het is een delicate kwestie. Hier gaan uren aan overleg, twijfelen, uitpraten van ruzies en andere moeilijke momenten aan vooraf.
Groep 1 tot en met 3, genieten
De eerste jaren ging het goed. Na wat afstemming met ouders van kinderen die bijna tegelijk jarig zijn, of soms net in de vakantie jarig zijn, hebben we datum en genodigden kunnen vaststellen.
Dat 1x een kindje niet kwam en na een telefoontje alsnog werd afgeleverd, want de dame in kwestie had de uitnodiging niet thuis afgeleverd, mocht de pret niet drukken.
En het feestje zelf was altijd even druk, maar altijd genieten! Gezellig en een stralende jarige!
Overleg graag
Nee dan vorig jaar. Afgestemd met beste vriendin, die 10 dagen eerder jarig is. Afgestemd met klasgenoten die in juni en juli jarig zijn, want we hadden vroeg vakantie. Gelegenheid besproken, uitnodigingen verstuurd. En daar kwamen de afzeggingen. Een dame ging van school en “vierde” dat ook nog even met een feestje. Ja daar had deze mama geen rekening mee gehouden. En de mama van dat meisje ook niet! A heeft nog even lekker boos gedaan tegen die moeder (hoefde ik het niet te doen, deze variant werd beter geaccepteerd). En wij togen met een kleinere club toch naar het zwembad. De belangrijkste dames gingen gelukkig wel mee. En de andere dames kozen voor de uitnodiging die ze als eerste kregen, want die hadden ze immers al geaccepteerd. Wel netjes, maar grote teleurstelling bij A natuurlijk.
Eentje meer of minder?
Dachten we dit jaar het beter voor elkaar te hebben. Wisselt A 1 dag van te voren. Vriendin X mag niet mee en vriendin Y wel. Want vriendin X zit achter mijn rug om te kletsen en dat vind ik niet leuk, was de motivatie.
Prima! Uitnodigingen mee.
Diezelfde middag op het schoolplein. “Mama, het is weer goed met vriendin X, dus kan ik haar uitnodigingen voor mijn feestje. En oh, vriendin Y was niet op school, dus dat maakt niet uit toch…” En vriendin X staat er naast, want ze willen spelen. Dat schept dus verwachtingen bij vriendin X.
Dat werd dus een gesprekje voor later op de dag. Tijdens het eten 2 dilemma’s besproken. Is dit eerlijk naar vriendin Y? Ook al weet die van niets? En hoe zit het nu met vriendin X? Die laatste ontkent in alle toonaarden achter de rug om te kletsen. Maar ze wordt ook niet geloofd door A. Maar ze zijn wel weer vriendinnen, en nee ze doet het echt niet omdat ze populair wil zijn en op mijn feestje wil komen. Hmmm was dat nu niet het onderwerp van het achterbakse gekletst, waarvan ik niet weet of het er nu wel of niet was?
Puntje bij paaltje komt er nu dus een extra dame op het feestje. En dit zou de groepsdynamiek wel eens kunnen verstoren. Ach ja, dat lossen we dan wel weer op….
Hoe kiezen jullie de aanwezigen voor het feestje?