Inferno, overbevolking en egoïsme

Ik werd geraakt door de blog van Tamara. Zij schreef een stuk over of het egoïstisch is om kinderen te krijgen. Dit was naar aanleiding van een forumtopic waar iemand deze stelling in nam. De dame in kwestie had ook bewust geen kinderen. Ik heb ze wel, eerlijk, dat was inderdaad mijn wens. Maar is dit nu egoïstisch? Ja misschien wel, maar misschien ook niet, misschien is het gewoon de natuur.

Inferno

Ik las ter gelijker tijd met bovenstaand blog ook het boek Inferno van Dan Brown. In onze rijke tijd, kocht ik zijn boeken nadat eerdere titels (De Da Vinci Code en Het Bernini Mysterie) bestsellers waren geworden. Ja ik ben dol op lezen, maar ik ontdek boeken altijd pas als iedereen ze al gelezen heeft. Deels omdat ik het in de bibliotheek zo lastig vind recente titels te vinden. Maar goed ik dwaal weer eens af.

In Inferno mag Robert Langdon wederom de wereld redden van de ondergang. Echter wordt hij verward wakker in het ziekenhuis en blijkt hij de avond ervoor te zijn neergeschoten in Italië. Italië? Hij herinnert zich niet dat hij in Italië was. Dus wat deed hij daar en hoe komt hij van zijn achtervolgers af? Samen met Sienna Brooks ontcijferd hij weer codes en symbolen.
Langzaam maar zeker vallen alle puzzelstukjes op zijn plaats tijdens een bloedstollende race door Italië, met name Florence. Tot hij ontdekt dat hij flink in de maling is genomen. Is hij nog op tijd om de wereld te redden? Of worden we het slachtoffer van een gevaarlijke gek die vindt dat de wereldbevolking te groot is geworden?

Wat vond ik van het boek?

Hoewel dit genre nooit mijn favoriete genre is, ben ik wel altijd enthousiast over de verhalen van Dan Brown. De boeken zitten zo ingewikkeld in elkaar dat je van te voren geen idee hebt, welke richting het opgaat met het verhaal. Vooral bij Inferno ben ik erg verrast door de afloop en hoe de werkelijkheid (in het boek) er nu uitzag. Goed bedacht en origineel geschreven.

De realiteit

Even terug naar de blog van Tamara. Het boek en dit blog zette mij dus ook aan het denken. Ja de wereld is vol. We manipuleren ons eten (zowel de gewassen als de dieren) om maar zo’n hoogwaardig mogelijk voedsel te produceren zodat we zoveel mogelijk mensen kunnen voeden. We eisen als mens onze plek op aarde wel echt op. Ehh ik bedoel, we verdringen en we maken alle natuurlijke voorraden op.
Dus ja, ook al is het de natuur dat we ons alsmaar willen voortplanten, het is ook wel een probleem. We zadelen onze nazaten op met problemen om te overleven. En dat wisten we 30 jaar geleden ook al. Ik leerde dit ook als als kind. Maar wat is er de afgelopen jaren nu echt verandert?

Ja de auto’s en fabrieken hebben strengere regels gekregen en zijn schoner. Maar ook talrijker, heft elkaar aardig op he!
We zijn nog meer welvaart en luxe gewend en daardoor verwend? Spreek voor jezelf, maar ik denk dat het klopt.
De wereldbevolking groeit nog steeds hard, en ik heb er aan mee gedaan. Nu doe ik de rest van mijn leven, mijn uiterste, maar dan ook uiterste best, om hen beter voor de wereld te laten zorgen dan wij hebben gedaan.
Dus we blijven afval scheiden, netjes alles opruimen en niet op straat gooien, fietsen of lopen in plaats van de auto en consuminderen. We eten bewust en we gooien ook zo min mogelijk weg.
Ach ja, wat een boek en een blog wel niet voor overpeinzingen los maken

Inferno van Dan Brown
Aantal sterren: ✩✩✩✩ [4/5]
Titel: Inferno,
Auteur: Dan Brown,
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff,
Prijs: €22,95,
Aantal pagina’s: 480,
ISBN 9789024566310

Hoe kijk jij aan tegen overbevolking?