Het was zó een dag!

Je kent ze vast wel. Zo een dag dat je al voor 12:00 denkt, mijn hemel echt alles gaat mis was deze dag maar voorbij. Ik had er ook een en ik laat jullie lekker meegenieten.

Het begon midden in de nacht. A aan mijn bed, ” Mama, mijn telefoon knipperde steeds en nu niet meer. Straks gaat mijn wekker niet af!”. Ik ben gek genoeg middenin de nacht niet op mijn best dus ik heb iets geroepen over morgen en slapen.

En inderdaad haar wekker ging niet af. Die van Q gelukkig wel dus stonden we maar 10 minuten te laat op. Toch geeft mij dat een wat gehaast gevoel omdat ik echt niet de boel de boel kan laten en de kinderen wat meer moet stimuleren om alles op tijd afgerond te hebben. Tijdens het ontbijt liet A ook even zien waarom de telefoonwekker niet was afgegaan. Het besturingssysteem was volledig gecrashed. Of we de telefoon even naar fabrieksinstelling wilde zetten. Kind volledig in paniek want al der foto’s en contacten! Gelukkig een noodbackup kunnen maken dus dat was veilig. En dat klinkt alsof ik precies wist wat ik aan doen was maar iedereen die mij goed kent weet dat ik en electronica gewoon niet samen door 1 deur kunnen. Dus dit voelde als een behoorlijke opgave voor mij.

En dan staat de telefoon terug op fabrieksinstellingen en moet alles weer opnieuw ingesteld worden. Maar wat is ook alweer het wachtwoord van de wifi en die van haar email? Even voor we de deur uit moesten was gelukkig alles weer werkzaam. Vlak voor we de deur uit stormde richting school gleed ik nog bijn uit over een stel sokken die neer waren gelegd omdat de gewenste schoenen niet gevonden konden worden en bij de andere schoenen konden die sokken dus echt niet. En ik wist nog net Q te overtuigen van het feit dat hij huiswerk mee moest nemen vandaag.

Ohnee, de vuilnisbak moet eruit en Q heeft zijn eten en drinken niet mee! Terug naar binnen Q zijn tas laten pakken en ik via de achterdeur om de vuilnisbak voor te zetten. Hmmm geen plek meer. Dan maar tweederangs neerzetten.

Na het wandelen met Kruimel, dat gelukkig probleemloos verliep, dacht ik maar even boodschappen te gaan doen. Ook dat  ging lekker. Behalve dan dat de knakworstje op waren en laat ik die nu net nodig hebben en niet 1 blikje.

Thuis aangekomen haalde ik de koeltas leeg en greep ik in de slagroom. Neeee! Het potje ongeklopte slagroom was klem komen te zitten en de deksel is gescheurd. Alles in de koeltas zat natuurlijk vol want ik had de koeltas niet rechtop neergezet om hem uit te pakken. Alle spullen zitten gelukkig wel ingepakt dus onder de kraan en afdrogen. De tas zelf kreeg ik niet schoon en heb ik dus maar als verloren beschouwd.

Inmiddels was de hond aan het opdrogen van de wandeling en begon steeds meer te ruiken alsof hij door de gierput heen was geweest. Blegh, geen vlekje kunnen vinden helaas. Hopelijk is hij snel uitgestonken want anders moet hij in bad en dat is voor hem gelijk aan vermoord worden. Geen klus waar ik naar uitkijk dus.

Even snel een pakje wegbrengen werd vandaag een oefening in geduld. Ik kwam op een eenbaansweg, zonder inhaalmogelijkheid achter de vuilniswagen te zitten. En deze moest wel even alle vuilnisbakken bij de flats legen. Klusje van pakweg 10 minuten, en dat dus 3 keer.

Wel erg moeten lachen in de dierenwinkel, maar een beetje sneu was het ook. Ik bracht het pakje naar het dhl-punt om te versturen en dat is bij ons dus in een dierenwinkel. Er kwam een oudere dame naar de kassa toe om te vragen of ze ook horlogebandjes hadden. Waarschijnlijk was de dame in kwestie aan het dementeren want volgens de eigenaar was de week ervoor langs geweest voor een lamp. Helaas voor haar had de dierenwinkel dus geen horlogebandjes. Een beetje sneu maar ook grappig.

Maar gelukkig zijn wij niet ziek of gewond geraakt vandaag. Het kan altijd erger! Maar als jullie mij willen excuseren, ik blijf de rest van de dag in bed!

Hebben jullie ook van dit soort pechdagen?