Een echte beugel

Al sinds tante S ze had is A hevig geïnteresseerd in die glimmertjes op de tanden, oftewel slotjes. Dat was ongeveer acht jaar geleden. Toen A twee jaar geleden door de tandarts werd doorgestuurd naar de orthodontist droomde ze dan ook meteen van die prachtige glimmers in der mond. Voor het gemak droomt ze natuurlijk niet van de pijn in de mond, aften op de binnenkant van je wangen door al die uitsteeksels, het constant aandraaien en het lastige schoonmaken.

Helaas voor haar moest er eerst wat anders gebeuren. Namelijk de bovenkaak vergroten doormiddel van een expansieplaatje. En tja dat was toch echt minder charmant. Door het plaatje sprak ze moeilijk en dat draadje was lang zo mooi niet. Bovendien moest het bij elke slok en hap uitgedaan worden. Ook niet zo lekker fris middenin de klas.

En toen was de kaak goed! Het plaatje bleef nog even in de nacht maar mocht al snel helemaal uit. En dan………niks! Want de kiezen waren niet gewisseld dus er is niks om de slotjes aan vast te maken. Nu ruim een jaar verder kan eindelijk de volgende stap gezet gaan worden. A heeft eindelijk de fel begeerde slotjesbeugel! Alhoewel ze nog heel voorzichtig moet zijn want de rechterhelft bestaat eigenlijk uit 1 kies en verder een groot. nog groeiend, gat met een draad eroverheen.

En nu is het even afwachten of ze hem nog steeds zo leuk vind!

Heeft jouw kind ook een beugel (nodig/gehad)?