De blogger dilemma tag
Soms kom je een tag tegen waarvan je eigenlijk denkt. Oké, ehh zouden we die echt wel invullen. Die vragen zijn wel een beetje, ehh hoe zal ik het zeggen…. erg extreem, of niet realistisch. Maar op zich ook wel weer grappig om dan een keuze te moeten maken. Het origineel schijnt van Happyliz te zijn, maar dat blog is niet meer te vinden. Nou let op, hier komen onze antwoorden
Nooit meer tekst of nooit meer foto’s op je blog?
M: Nooit meer foto’s. Makkelijke keuze. Het schrijven vind ik leuk. De foto’s maken ook, maar ik zou eerder schrijver worden dan fotograaf. Daarbij ben ik om het schrijven begonnen met bloggen.
H: Nooit meer een foto. De foto’s dragen bij aan het verduidelijken van de tekst en niet andersom. Ik vergeet ook zo vaak om foto’s ergens van te maken. Dat zou wel een heel leeg blog worden dan.
Altijd een huilbui als je je blog bezoekt of altijd 30 minuten moeten wachten op je blog?
M: Wacht wel 30 min. Kan ik intussen nog even thee zetten, de was vouwen en naar het toilet.
H: Ik vind wachten heel irritant. Doe mij die huilbui maar.
Je blog bestaat voor een groot gedeelte uit advertenties of je kunt niet meer reageren op de reacties die je ontvangt.
M: Dan maar niet meer reageren. Zoveel reacties krijgen we toch al niet. De tijd van reageren op en onder blogs lijkt af en toe wel een beetje voorbij. Jammer, maar beter dan alleen maar advertenties.
H:Sorry lezers, ik kan niet meer reageren op wat jullie tegen ons zeggen.
Geen social media of geen mailbox?
M: Heerlijk geen mailbox. Als de bedrijven zoals banken en verzekeraars mij dan wel met rust laten op social media. Alle andere contacten verlopen namelijk toch meer via welke social media dan ook in plaats van via de mail.
H: Geen mailbox.
Je foto’s zijn onwijs wazig of je hebt altijd witregels tussen de zinnen op je blog.
M: Witregels. Die zijn minder storend dan wazige foto’s. Ik zocht laatst een foto tussen allemaal oude foto’s. Gemaakt met een Nokia, en die waren al niet eens meer scherp. En dus wat mij betreft zo ongeveer onbruikbaar.
H: Witte regels. Minder storend dan wazige foto’s.
Je artikel blijft maximaal 12 uur staan op je blog of je mag maar twee uur in de week bloggen.
M: Dan maar 2 uur in de week bloggen. Dat betekent wel dat er veel minder online komt, maar prima. Zo zonde van het werk als een artikel maar 2 uur mag blijven staan….
H: 12 uur is wel heel weinig. Dan maar 2 uur in de week bloggen. Met een goede voorbereiding en een meewerkende computer zou dat moeten lukken.
Je mag niks persoonlijks kwijt op je blog of je layout is heel simpel en wit.
M: Een simpele en witte layout is dan misschien wat saai. Maar volgens mij gaat het bij een blog toch meer over de inhoud dan over de layout, dus ik neem die saaie layout wel.
H: Aangezien dit een persoonlijk blog is lijkt dat eerste mij een beetje lastig dus dan maar een saaie layout.
WordPress of Blogger houdt geen spam tegen of Bloglovin werkt niet.
M: Bloglovin werkt niet. Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar bijna niet meer op kijk. Ik volg meer via Facebook en heb mijn lijstje met favorieten waar ik zeer regelmatig langshop. Als het niet via social media is, dan zoek ik ze rechtstreeks wel op. Nee, bloglovin kan zo de deur uit.
H: Ehm, ik geloof dat ik bloglovin niet gebruik dus ik kies die. Ik lees de mij geliefde blogs meestal via Facebook.
Je artikelen moeten altijd rijmen of je hoort alleen maar negativiteit in je hoofd als je een artikel schrijft.
M:Ik ben niet goed in rijmen. Dus dan maar gezeur in mijn hoofd. Kan ik wel proberen te negeren. In elk geval wordt de output er wel leesbaarder op dan als alles moet rijmen.
H:Haha, ja dus ik doe het samen met mijn zus. Rijmen ben ik niet goed in maar met negativiteit in hoofd wordt je niet snel geloofd.
Je moet reclame maken over je blog aan iedereen die je spreekt op een dag of je moet elke dag een shirt aan met: ‘bezoek mijn blog …(naam van je blog).
M: Kom maar met dat T-shirt. Trek er wel een jas overheen als ik niet wil dat iemand het ziet, of een trui. Maar verplicht elke dag met iedereen praten over mijn blog. Nee bedankt.
H: Haha, ik wil wel zo een T-shirt hoor.