35 jaar kindernieuws

Ik kijk nooit in kranten en ik kijk niet graag naar het “volwassenen”nieuws. Niet omdat het nieuws mij boven de pet gaat maar omdat ik niet tegen het negatieve kan wat overheerst in het nieuws voor volwassenen. De beelden die vaak gepaard gaan met het nieuws vind ik vreselijk. Niet om mijn hoofd in het zand te steken voor de ellende van anderen, maar ik heb echt meer dan genoeg aan woorden. De plaatjes en de geluiden zijn gewoon weg te veel voor mij.

Jeugdjournaal

Ik ben dan ook nog steeds een trouwe volger van het jeugdjournaal.
Pas sinds 1981, 5 januari om precies te zijn, bestaat er zoiets als nieuws voor kinderen. Aangezien ik toen een dreumes van 2,5 jaar oud was weet ik niet beter dan dat er zoiets bestaat als het jeugdjournaal.

Nieuwsbegrip

Inmiddels zijn mijn kinderen op een leeftijd waar het volgen van het nieuws iets is dat moet voor school. Niet alleen omdat ze op school praten over de actualiteiten maar ook omdat ze een begrijpend lezen methode (Nieuwsbegrip) hanteren waarbij het nieuws gebruikt wordt om te leren begrijpend lezen. Een fijne methode maar wel een waarbij je dus een voorsprong hebt als je kijkt naar het nieuws.

Toch nog wel heftig

Mijn kinderen vinden het nieuws kijken niet zo leuk. Q probeert altijd ondertussen iets anders te doen. A kijkt wel omdat ze snapt dat het goed is maar ik merk aan haar dat ze niet altijd goed los kan komen van het nieuws. Alleen daarom al ben ik blij met kindernieuws. Het nieuws krijgen ze toch wel binnen. Via radio, tv of school. Nu word het nieuws genuanceerd voor haar en krijgt ze meer informatie voor haar leeftijd. Maar niet alleen zij krijgt informatie, ik krijg ook informatie hoe ik er als ouder mee om kan gaan als er nare dingen zijn gebeurd.

Hoe gaan jullie om met kinderen en nieuws?